مامیران - ریشه

"گیاهی است از خانواده Papaveraceae، علفی، چند ساله، منشعب، به رنگ سبز تیره، با شیره ی نارنجی رنگ، دارای ساقه ای منشعب به ارتفاع 30 تا 90 سانتی متر، برگ هایی به رنگ سبز مایل به کبود و تخم مرغی شکل که حاشیه ی آن ها دندانه های هلالی شکل دارد، گل آذین چتر مانند که دارای 2 تا 6 گل زرد رنگ است، میوه هایی به شکل کپسول کشیده و دانه های سیاه رنگ. اندام هوایی مامیران قسمت دارویی گیاه را تشکیل می دهد که در هنگام گل دادن جمع آوری می شوند. این اندام شامل: تکه ساقه های تو خالی و ته گرد به رنگ قهوه ای مایل به سبز، خرده های بسیار نازک از برگ ها به رنگ سبز - آبی، گل های بسیار شکننده ی زرد رنگ و میوه ی کپسولی شکل است. بوی این اندام مخصوص، نامطبوع و طعم آن تلخ و گاه تند است. در طب سنتی و طب هموپاتی ریشه و ریزوم ستبر و مخروطی شکل و شیرابه ی زرد و طلایی رنگ گیاه نیز در مقادیر مناسب مصرف می شود. قسمت هوایی مامیران را در حد فاصل فروردین تا شهریور یعنی زمان گلدهی گیاه جمع آوری می کنند. گفتنی است که ریشه ی گیاه را در صورت لزوم از مهر تا آبان یا از اسفند تا فروردین قبل از جوانه زدن گیاه جمع آوری می نمایند. کلیه قسمت های گیاه و شیرابه اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند که ریشه آن موثرتر از سایر قسمت ها به نظر می رسد. این گیاه روی دیوارهای کهنه، کنار ساختمان ها و در زمین های بایر به صورت خودرو رشد می کند و به صورت وسیعی در اروپا، آسیای شمالی و مرکزی می روید. در ایران نیز در مناطق شمالی از جمله گرگان، گیلان و مازندران رویش دارد. "