علف مرغ - عمده

"گیاهی است از خانواده ی گندمیان Graminaceae، علفی و چند ساله به رنگ سبز، دارای ساقه های هوایی نه چندان بلند که قسمتی از آن ها به صورت خزنده و قسمتی به صورت ایستا می باشند. ساقه ی زیرزمینی آن دارای انشعابات متعدد زیرزمینی و گره دار است که از هر گره ای ریشک ها خارج می شوند، رنگ ساقه ها زرد و طعم آن ها کمی شیرین و لعاب دار است. برگ های این گیاه که از محل هر گره در ساقه خارج می شوند، متناوب، به رنگ سبز، دراز، باریک و افتاده اند. گل های آن که در اواخر بهار ظاهر می شوند به رنگ سبز روشن، خوشه ای و شبیه به گل گندم اند. دانه های آن نیز که در انتهای ساقه ی گل دهنده تشکیل می شوند، شبیه گندم کوچک و به صورت خوشه، مانند خوشه ی گندم است. ریشه اندام دارویی گیاه را تشکیل می دهد. این گیاه در اراضی بایر و نسبتا مرطوب در کنار آب ها و جویبارها در مناطق معتدل می روید، در ایران نیز در تمام نقاط، دامنه های البرز، بین تهران و قزوین، دماوند، مناطق شمال (در مازندران)، آذربایجان (اطراف تبریز)، خراسان و در قسمت مرکزی در تفرش، اراک و بعضی نقاط دیگر به صورت خودرو می روید. "