دانه شاه دانه - عمده

"گیاهی است از خانواده ی Cannabinaceae، یک ساله، دو پایه، علفی، دارای ساقه ای بلند به ارتفاع ۲ تا ۴ متر، برگ های دراز و دندانه دار با ۵ تا ۷ برگچه، برگچه های بیضی شکل، باریک، دراز، نوک تیز با حاشیه ای دندانه دار، ریشه ای عمودی و گل های دو پایه ای و بدون گلبرگ که گونه های نر به صورت خوشه روی پایه های نر (که باریک تر از پایه‌های ماده اند) قرار دارند و گل های ماده به شکل سنبله در کنار برگچه ظاهر می شوند. میوه ی این گیاه، به صورت فندقه و به رنگ قهوه ای یا تیره و دارای یک دانه ی بدون آلبومن است. سرشاخه های گل دار ماده، دانه، رزین و برگ اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. برگ ها به عنوان "گرس"، گل های ماده به عنوان "حشیش" و مواد رزینی به عنوان "چرس" به بازار عرضه می شود. روغن این گیاه خاصیت دارویی دارد. به دلیل آب و هوای مختلف، شکل ظاهری این گیاه در نواحی مختلف زمین متفاوت است و بیشتر در هندوستان و چین می روید. در ایران نیز در بندرگز، خراسان، اراک، بلوچستان می روید و در سایر نقاط نیز کشت می شود "