درختی است از خانواده ی Rhamnacea، به ارتفاع ۵ تا ۸ متر، خاردار، همیشه سبز و گهگاه به صورت درختچه ای با شاخه های سفید. میوه ی آن کوچک و خوش بو به شکل و اندازه ی سنجد است که بعد از رسیدن سرخ و زرد می شود و طعم آن ترش و شیرین است.
Ziziphus spina, christi (L.)Desf., Rhamnus spina, christi L
نام رایج انگلیسی میوه سدر - عمده
Christ's thorn jujube
نام های دیگر میوه سدر - عمده
کنار - شجره النبق - السدر بری - ضال - پرخار - نبق - کنار - سدره - مونبال داود. (میوه کوچکتر کم خار - میوه بزرگتر خوش بو تر و شیرین تر)
خانواده میوه سدر - عمده
Rhamnaceae, buckthorn family
هشدار میوه سدر - عمده
-میوه ی کنار برای افراد سرد مزاج مضر است و خوردن میوه ی نارس آن نیز قابض، لزج و نفاخ است.
نحوه مصرف درمانی میوه سدر - عمده
-به عنوان مسهل صفرا از معده و فرو نشاننده ی حرارت، آن را بخورید.
-برای درمان زخم معده و اسهال صفراوی، آن را خشک کنید، بعد آن را بدون هسته نرم بکوبید و هر روز یک قاشق از آن را با شربت مخلوط کنید و بخورید.
-خوردن آب شیرین آن مفتح سده و کشنده ی کرم معده و روده می باشد و اگر میوه ی رسیده ی ترش آن هم خورده شود، باز کننده ی گرفتگی های مجاری و کشنده ی کرم معده و روده است.
-به عنوان قابض و نیز برای درمان زخم روده ها، رفع اسهال و تب های گرم، آن را سرخ کنید و بخورید.
-در شکستگی های استخوانی پس از جا انداختن استخوان اگر آن را پودر کنید و با عصاره ی شیرین بیان مخلوط کرده و بر عضو بمالید و آن را ببندید، سبب زودتر جوش خوردن استخوان می شود.
خواص درمانی میوه سدر - عمده
قابض، مسهل صفرا از معده، فرو نشاننده ی حرارت، مفتح سده، باز کننده ی گرفتگی های مجاری و کشنده ی کرم معده و روده است و از آن برای جلوگیری از صعود بخار ها به دماغ، رفع عطش، جوش خوردن استخوان و نیز درمان زخم معده، اسهال صفراوی، زخم روده ها و تب های گرم استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی
درختی است از خانواده ی Rhamnacea، به ارتفاع ۵ تا ۸ متر، خاردار، همیشه سبز و گهگاه به صورت درختچه ای با شاخه های سفید. میوه ی آن کوچک و خوش بو به شکل و اندازه ی سنجد است که بعد از رسیدن سرخ و زرد می شود و طعم آن ترش و شیرین است. برگ ها نیز که بخش دارویی گیاه را تشکیل می دهند، همیشه سبز، تخم مرغی شکل و پهن هستند و مناسب ترین زمان جمع آوری آن ها اواخر تابستان می باشد. این گیاه در عربستان، حبشه و آفریقای شمالی انتشار دارد. در ایران نیز در اطراف کازرون، جزیره ی خارک، لار، بندر عباس، اطراف نیک شهر، چابهار، بم و نرماشیر به طور خودرو یافت می شود.