ریشه حنا - عمده

گیاهی است از خانواده ی Lythraceae، به صورت درختچه یا درختی به ارتفاع ۲ تا ۷ متر که گیاه جوان بدون خار و گیاه مسن خاردار است. این گیاه دارای شاخه های چهارگوش، برگ های تخم مرغی شکل، نوک تیز و اندکی مشبک و گل هایی معطر که در ابتدا به رنگ سفید یا زرد هستند و بعد به رنگ قرمز تبدیل می شوند می باشد. پهنک برگ آن، غالبا پیچ خورد به سمت پایین دارند. برگ، گل، تخم و ریشه، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. ماده ی رنگی حنا، لاوسون نام دارد. برداشت برگ ها از سال دوم و سوم و کشت گیاه سالی دو بار صورت می گیرد، در اوایل تیرماه به نام حنای گرما، دارای برگ ضخیم و رنگ روشن است و اواخر آبان، به نام حنای قوس که به رنگ سبز تیره می باشد. این گیاه در شمال آفریقا (مصر، مراکش، تونس و الجزیره) و آسیا (سیلان هندوستان) انتشار دارد. در ایران نیز در بلوچستان، بم و نرماشیر کشت می شود. در منبت کاری به منظور رنگ کردن چوب های سفید رنگ و به دست آوردن رنگ زیبای آکاژو، از حنا استفاده می نمایند. در بعضی ممالک مانند چین و هند، پشم و چرم را با حنا رنگ می کنند.