برگ چای سیاه - عمده

برگ درختچه ای است از خانواده Ternstroemiaceae، همیشه سبز و ناخزان به رنگ سبز مایل به سیاه، بیضی شکل، دندانه دار و نوک تیز که به ساقه گیاه متصل می باشد.
ادامه مطلبآیکون

ناموجود

    طریقه مصرف برگ چای سیاه - عمده : ...
    طبع برگ چای سیاه - عمده :
    هشدار برگ چای سیاه - عمده : ...
    خواص درمانی برگ چای سیاه - عمده : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف برگ چای سیاه - عمده

موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع برگ چای سیاه - عمده

سرد و خشک

فصل برداشت برگ چای سیاه - عمده

بهار,تابستان,پاییز

محصول مورد استفاده برگ چای سیاه - عمده

برگ

نام علمی برگ چای سیاه - عمده

Camellia sinensis L.

نام رایج انگلیسی برگ چای سیاه - عمده

black tea

نام های دیگر برگ چای سیاه - عمده

چای خطائی – چای خطایی – شای

خانواده برگ چای سیاه - عمده

Theaceae

هشدار برگ چای سیاه - عمده

- از آن جایی که چای دم شده پس از گذشت مدتی، اگزالات آزاد می کند و اگزالات عضو تشکیل دهنده سنگ های کلیه است، از نوشیدن چای های مانده پرهیز کنید و آن را تنها به صورت تازه دم مصرف کنید.
 - نوشیدن چای باعث کاهش جذب آهن می شود، حداقل تا یک ساعت پس از صرف غذا نباید مصرف شود. 
- مبتلایان به زخم معده، بیماری عصبی یا قلبی، نقرس و سنگ کلیه از خوردن آن پرهیز کنند.
 - کسانی که ضربان قلب نامنظم دارند، زنان باردار و مادران شیرده نباید در مصرف چای زیاده روی کنند.
 - مصرف زیاد چای یا مصرف در دراز مدت دندان ها را لکه دار می کند، اثر روانی و اعتیاد دارد و سبب ضعف عمومی، لرزش های عصبی، شنیدن صدای مبهم در گوش، کرخ شدن، کم خونی، حساسیت در پستان برخی زنان، پایین آمدن حرارت غریزی در افراد گرم مزاج، ضعف سلول های کبد، ضعف دستگاه گوارش، سستی معده و کم شدن ترشحات معده می شود. همچنین یک مسمومیت مزمن به نام ته ایسم ایجاد می کند (بیماری که در اثر آن نبض تند می زنند و مرکز خواب را در هیپوتالاموس مغز از حالت طبیعی خارج می کند و علایم آن سردرد، اضطراب، لرزش اعضا، اختلال در ضربان قلب، انقباض زودرس بطن و دهلیز، کم اشتهایی، یبوست و لاغری توأم با ناراحتی های عصبی می باشد.). برای رفع این عوارض باید مصرف چای را محدود کرد. 
- مصرف بیش از حد آن در افراد مستعد باعث ایجاد مسمومیت و بروز عوارضی چون: سردرد، اضطراب، لرزش، اختلال حواس، گاهی هذیان های رویایی، گرفتگی های ماهیچه ای با تاثیر بر روی قلب و عروق باعث پیدایش اختلال در ضربان قلب، طپش قلب، انقباض زودرس بطن یا دهلیز، فراخ شدن مجاری عروق و کم اشتهایی و لاغری است که همه ی آن ها مربوط به اثر تئین یا کافئین می باشد. -چای برای مبتلایان به ناراحتی های عصبی، اولسر و سنگ کلیه از نوع اکسالات ها مفید نیست و نباید در مصرف آن زیاده روی شود.

نحوه مصرف درمانی برگ چای سیاه - عمده

- به عنوان نیروبخش، مقوی عضلات، آرام بخش و نیز برای درخشان شدن چشم و رنگ چهره، تحریک جریان خون و تصفیه آن، صاف کردن صدا، نرم کردن سینه، تقویت عملیات دماغی، کمک به فعالیت های مغزی و فکری، تقویت نیروی جنسی در افراد سرد مزاج، برطرف کردن غم و غصه، تنظیم درجه حرارت بدن، رفع عطش کاذب، تحریک ترشحات پوست و درمان خفقان، بند آمدگی ادرار، استسقا، یرقان و سردرد، دم کرده آن را بنوشید. 
- برای انقباض شکم و درمان اسهال ساده و خونی، آن را همراه با چای سفید، چای سبز و یک نخود زعفران بجوشانید و آب آن را بنوشید. 
- برای شست و شو و ضد عفونی کردن چشم و درمان لک های سفید آن، آب دم کرده چای را استفاده کنید. 
- برای تسکین درد بواسیر و خشک کردن آن، تفاله دم کرده آن را بر روی مقعد ضماد کنید. 
* مصلح آن هل، بهار نارنج، زعفران و دارچین است.

خواص درمانی برگ چای سیاه - عمده

- محرک، قابض، چربی سوز، بند آورنده اسهال، ضدعفونی کننده، ادرار آور، تسریع حرکات تنفسی، درمان تصلب شراین، نیروبخش، هضم کننده، مقوی عضلات و آرام بخش است و از آن برای تقویت سیستم ایمنی بدن، رفع خستگی، درخشان شدن چشم و رنگ چهره، تحریک جریان خون و تصفیه آن، صاف کردن صدا، نرم کردن سینه، تقویت عملیات دماغی، کمک به فعالیت های مغزی و فکری، تقویت نیروی جنسی در افراد سرد مزاج، برطرف کردن غم و غصه، تنظیم درجه حرارت بدن، رفع عطش کاذب، تحریک ترشحات پوست، انقباض شکم، شست و شو، ضد عفونی و برطرف کردن لک های سفید چشم، تسکین درد بواسیر و خشک کردن آن و نیز درمان خفقان، بند آمدگی ادرار، استسقا، یرقان، سردرد، اسهال ساده و خونی استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی

درختچه ای است از تیره گیاهان نزدیک به پنیرک و از خانواده Ternstroemiaceae، که ارتفاع آن تا ۲ متر و در خاک ها و مناطق خیلی مناسب تا ۷ متر و اگر به حالت وحشی بروید تا ارتفاع ۱۰ متر نیز می رسد. برگ های آن همیشه سبز و ناخزان به رنگ سبز مایل به سیاه، بیضی شکل و نوک تیز هستند که به ساقه چای متصل می باشند، گل هایش کوچک و سفید رنگ هستند که اغلب منفرد و گاهی نیز به طور گروهی به تعداد ۲ تا ۳ عدد در کنار برگ ها ظاهر می شوند، میوه هایش به رنگ خاکستری و پوشینه (کپسول مانند) دارای سه قسمت که پس از رسیدن، دانه های آن خارج می شوند و دانه های آن نیز روغنی و خرمایی رنگ هستند. برگ ها، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. این گیاه اولین بار در کشور چین یافت شد. چای سبز و چای سیاه هر دو از برگ های چای تهیه می شود و فقط از نظر رنگ و نوع روش تهیه با هم فرق دارند. چای سبز خشک شده به رنگ سبز ماشی یا زیتونی می باشد و به همین خاطر به این نام شهرت دارد.

نظر یا سوال
برگ-چای-سیاه
برگ چای سیاه
0ناموجود
اضافه