گل بارهنگ - عمده

گیاهی است از خانواده ی Paintaginaceae چند ساله، علفی، پایا، ظاهرا بی کرک یا کمی کرک پوش، دارای بن و ریشه های کوتاه، ساقه هایی متعدد، ایستاده، فاقد شیار به طول ۱۰ تا ۷۰ سانتی متر و مساوی یا کمی بلندتر از برگ ها، برگ هایی پهن، ضخیم و دراز با چند رگبرگ قوی و برجسته و گل هایی به رنگ سبز متمایل به قهوه ای و مجتمع در خوشه های دراز و استوانه ای. دانه ها نیز تیره رنگ، کوچک و تخم مرغی شکل هستند که در میوه ای پوشینه که به صورت کپسول تخم مرغی است قرار دارند. برگ ها، دانه ها و ریشه ی بارهنگ خاصیت دارویی دارند. موسم گلدهی گیاه اردیبهشت تا شهریور ماه می باشد و دانه ها را از اواسط بهار به بعد جمع آوری می کنند. این گونه بارهنگ به طور کلی علف هرز مراتع محسوب می شود و معمولا در باغ ها، روی چمن ها و کنار جوی های آب در نواحی معتدله ی زمین به وفور یافت می شود و در بعضی مناطق نیز به طور پرورشی تولید می گردد، در اروپا، شمال آفریقا، آمریکای شمالی و هند انتشار دارد و در ایران نیز تقریبا در تمام نقاط می روید.