گل های بابونه گاوی به صورت گروهی در یک طبق مجتمع می باشند. اطراف طبق از گل های سفید و وسط آن به شکل دایره ای از گل های زرد طلایی تشکیل شده است.کلاپرک ها و سرشاخه های جوان و تازه ی گیاه به همراه برگ های تازه مورد استفاده ی دارویی قرار می گیرند.
ناموجود
گیاهی است بسیار معطر از خانواده ی Asteraceae، چند ساله، به ارتفاع ۳۰ تا ۸۰ سانتی متر، دارای برگ هایی متناوب به رنگ سبز متمایل به زرد و طعمی تلخ که در هنگام له شدن بویی شدید و معطر دارند با بریدگی هایی که برگ را به سه قسمت عمده تقسیم می کنند و گل هایی که به صورت گروهی در یک طبق مجتمع می باشند. اطراف طبق از گل های سفید و وسط آن به شکل دایره ای از گل های زرد طلایی تشکیل شده است. کلاپرک ها و سرشاخه های جوان و تازه ی گیاه به همراه برگ های تازه مورد استفاده ی دارویی قرار می گیرند. بیشترین مقدار ماده ی موثره در زمان گلدهی گیاه دیده می شود که از حدود ماه های خرداد الی مهر است. گل ها اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. بابونه گاوی بومی آسیای صغیر باشد و در ایران نیز در گیلان، لاهیجان، مازندران، آذربایجان (تبریز)، بلندیهای بالای ۲۵۰۰ در استان کهگیلویه و بویر احمد، لرستان، خوزستان، تهران و خراسان می روید.