اسفرزه - عمده

گیاهی است علفی، چند ساله، به ارتفاع ۱۰ تا ۴۰ سانتی متر، دارای برگ های کشیده، باریک و کرک دار، گل هایی به رنگ سفید و قرمز که به شکل خوشه در انتهای شاخه ها ظاهر می شوند و دانه هایی تخم مرغی شکل به رنگ قهوه ای دارد که دارای یک نقطه ی قرمز در مرکز است. برگ، پوست و مخصوصا دانه، اندام دارویی گیاه را تشکیل می دهند و زمان جمع آوری آن ها نیز مرداد ماه است. دانه ی این گیاه لعاب فراوان دارد. در بازرگانی، مخلوط دانه ی این گیاه و دو گونه ی دیگر به نام های (p . indica L و P. cynops L)، که از نظر درمانی مصارف مشترکی دارند، اسفرزه نامیده می شوند. این گیاه در نواحی مختلف مدیترانه، شمال افریقا و جنوب غربی آسیا می روید. پراکندگی این گیاه در ایران در گیلان (بین منجیل و رودبار، حاشیه ی سفیدرود) ، همدان، لرستان (پشتکوه، مهران و شهبازان)، خوزستان (اهواز، بهبهان، شوش و چکاب)، فارس (بین شیراز و پرسپولیس، لار)، بوشهر، بندر عباس، خراسان و ... است.