دانه جوز هندی

درختی است از خانواده Myristicaceae، همیشه سبز، دو پایه، به ارتفاع ۸ تا ۱۰ (۱۰ تا ۲۰) متر، دارای شاخه های پراکنده، برگ هایی به طول ۱۰ سانتی متر، بیضی شکل، نوک تیز، موج دار، چرمی، به رنگ سبز تیره و شبیه برگ نارنج، گل های زنگوله ای شکل، کوچک و زرد رنگ، میوه هایی شبیه زردآلو، به رنگ زرد لیمویی تا قهوه ای روشن و دانه هایی که در یک پوشش توری شکل قرمز یا قهوه ای رنگ محصور شده اند.
ادامه مطلبآیکون

48,500 تومان

    طریقه مصرف دانه جوز هندی : ...
    طبع دانه جوز هندی :
    هشدار دانه جوز هندی : ...
    خواص درمانی دانه جوز هندی : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف دانه جوز هندی

مزمزه کردن,جویدن,شیاف,موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع دانه جوز هندی

گرم و خشک

فصل برداشت دانه جوز هندی

بهار,تابستان

محصول مورد استفاده دانه جوز هندی

دانه

نام علمی دانه جوز هندی

Myristica fragrans.

نام رایج انگلیسی دانه جوز هندی

Nutmeg

نام های دیگر دانه جوز هندی

جوز بویا – جوزالطیب – جوز بوا – جوزا

خانواده دانه جوز هندی

Myristicaceae

هشدار دانه جوز هندی

- برای کبد، ریه و افراد گرم مزاج مضر است و در این افراد حالت مستی ایجاد می کند.
 - روزانه بیشتر از ۵ گرم مصرف نشود. مقادیر زیاد آن (۷/۵ گرم یا بیشتر) خطرناک است.
 - ممکن است باعث بداخلاقی شود و اسراف در خوردن آن نیز تحریک کننده است و ایجاد اختلالات، مسمومیت، تشنج و عوارضی از جمله سردرد، سرگیجه، خنده های احمقانه، تجسم مناظر خیالی، تحریکات عصبی، ضعف، بی حالی، چرت زدن و کاهش دید کرده و حتی ممکن است باعث فلج و در نهایت مرگ شود. 
- مصرف در دوران بارداری ممنوع است.

نحوه مصرف درمانی دانه جوز هندی

- برای رفع مشکلات گوارشی، ۵ گرم جوز هندی را در ۲۰۰ میلی لیتر آب بجوشانید و در طول روز مصرف کنید. برای اسهال بهتر است همراه زنجبیل استفاده شود.
 - به عنوان نشاط آور، مقوی معده، دهانه ی معده، مری، کبد و باه در افراد سرد مزاج و همچنین برای برطرف کردن آشفتگی، رفع بوی بد عرق بدن، افزایش ادرار، تحلیل گاز و نفخ، جلوگیری از قی، رفع رطوبت معده، بند آوردن ترشحات اضافی بدن، تسکین کمردرد و درمان یرقان، استسقای عمومی بدن و قولنج شکم ناشی از سرما، آن را بخورید.
 - برای درمان اسهال ناشی از افزایش رطوبت معده و ضعف قدرت جذب، آن را کباب کرده و بخورید. 
- برای از بین بردن بوی بد دهان، ۰/۵ مثقال (تقریبا ۲/۵ گرم) از آن را بجوید.
 - برای تسکین دردهای شکم و درمان اسهال خونی، بی اشتهایی، سوء هاضمه ی ناشی از ضعف و ضعف های بعد از مالاریا، آن را نرم بکوبید، با برنج بجوشانید، بپزید و بخورید.
 - برای برطرف کردن بی حسی لب، زبان و دهان و برطرف کردن لکنت زبان، آن را در طول شبانه روز در دهان نگه دارید.
 - برای تسکین درد گوش و رفع کری، قطره ی جوز هندی را همراه با روغن های مناسب در گوش بریزید. برای تقویت دید و رفع جرب پلک نیز آن را بر روی چشم بمالید.
 - برای بارداری زنانی که به علتی حامله نمی شوند، آن را نرم بکوبید، بعد با زعفران ساییده شده مخلوط کنید و به آن ها بدهید تا به صورت شیاف از جلو به خود برگیرند (داخل واژن بگذارند).
 - برای درمان جنون و تسکین درد های مختلف از جمله سردرد هایی که با مزاج سرد همراه باشد، در استعمال خارجی از آن استفاده کنید.

خواص درمانی دانه جوز هندی

نشاط آور، مقوی معده، دهانه معده، مری، کبد و باه در افراد سرد مزاج، اشتها آور، ضد عفونی کننده و محرک گردش خون است. از آن برای کمک به هضم غذا، رفع تهوع، استفراغ و اسهال (مخصوصا مواقعی که مربوط به مسمومیت غذایی باشد)، ضد عفونی سیستم گوارش، تسکین درد های مختلف از جمله سردرد هایی که با مزاج سرد همراه باشد، دردهای روماتیسمی (موضعی)، دندان درد و کمردرد، برطرف کردن آشفتگی، رفع بوی بد عرق و بوی بد دهان، افزایش ادرار، تحلیل گاز و نفخ، جلوگیری از قی، رفع رطوبت معده، بند آوردن ترشحات اضافی بدن، برطرف کردن بی حسی لب، زبان و دهان و برطرف کردن لکنت زبان، تسکین درد گوش و رفع کری، تقویت دید و رفع جرب پلک، بارداری زنانی که به علتی حامله نمی شوند و درمان نقرس، معده های عفونی، میکروبی و ویروسی، یرقان، استسقای عمومی بدن، قولنج شکم ناشی از سرما، اسهال خونی، اسهال ناشی از افزایش رطوبت معده و ضعف قدرت جذب، جنون، دردهای شکم، بی اشتهایی، سوء هاضمه ناشی از ضعف و ضعف های بعد از مالاریا استفاده می شود. این گیاه همچنین مناسب افراد بلغمی است و کبد را نیز گرم می کند.
توضیحات تکمیلی

درختی است از خانواده Myristicaceae، همیشه سبز، دو پایه، به ارتفاع ۸ تا ۱۰ (۱۰ تا ۲۰) متر، دارای شاخه های پراکنده، برگ هایی به طول ۱۰ سانتی متر، بیضی شکل، نوک تیز، موج دار، چرمی، به رنگ سبز تیره و شبیه برگ نارنج، گل های زنگوله ای شکل، کوچک و زرد رنگ، میوه هایی شبیه زردآلو، به رنگ زرد لیمویی تا قهوه ای روشن و دانه هایی که در یک پوشش توری شکل قرمز یا قهوه ای رنگ محصور شده اند. اندام دارویی این گیاه هسته (دانه) می باشد،که نام اصلی آن موسکاد است و در ایران به نام جوز، معروف می باشد. پس از چیدن میوه ها، دانه های محصور در پوشش خارجی را در آب نمک می خیسانند و پس از آنکه با این عمل پوشش خارجی دانه از آن جدا گردند، دانه ها را بر روی شاسی ها، تحت اثر گرمای ملایم به نحوی که به خوبی تهیه گردند قرار می دهند و مرتبا هر ۲ روز یکبار آنها را زیر و رو می کنند. با این روش طی مدت ۲ ماه، مغز درون دانه، از پوسته می گردد. در این زمان با چوب سبک وزنی، ضربات ملایم بر روی پوسته وارد می کنند و مغز دانه را از پوسته جدا می سازند. هنگامی که میوه ها به طور کامل می رسند، معمولا از وسط ترک خورده و از شکاف آن جدار خشبی شفاف، درخشان، مخملی، ناصاف و توری شکل هسته که "بسباسه" نام دارد دیده می شود. این جدار یک عدد هسته قهوه ای رنگ و روغنی به نام "جوز بویا" در بر دارد که تخم مرغی شکل و معطر است و طول آن در حدود ۴ سانتی متر می باشد. چون در تمام طول سال، میوه بر روی درخت وجود دارد، امکان بهره برداری در تمام فصول امکان پذیر است. این درخت در مناطق حاره ای پرباران در هر دو نیم کره زمین می روید و بومی جزایر هند شرقی و ملوکی می باشد. در سایر مناطق گرمسیر و مرطوب مانند هندوستان، اندونزی و جزایر آنتیل نیز کاشته می شود.

نظر یا سوال
دانه-جوز-هندی-عمده
دانه جوز هندی - عمده
بدون تخفیف ناموجود
اضافه