ناموجود
روغن گل محمدی که از خیساندن گلبرگهای گل محمدی در روغن کنجد به دست می آید از دیدگاه طب سنتی تقویت کننده معده و مانع ریزش مواد غیرطبیعی به آن است. همچنین باعث ترمیم زخم های گوارشی و دفع مواد زائد از دستگاه گوارش می شود
این روغن حاوی ترکیبات فرار (اسانس) و ترکیبات فنولیک گل محمدی می باشد. مطالعات جدید نشان داده اند که گلبرگ های گل محمدی به خاطر این دو دسته از ترکیبات دارای اثرات آنتی اکسیدانی می باشند. همچنین در یک مطالعه حیوانی مشخص شده است که ترکیبات فنولیک موجود در عصاره هیدروالکلی گلبرگ های گل محمدی دارای اثرات ضد التهاب است. در مطالعه دیگری که بر ایلئوم موش صحرایی انجام شد، مشخص گردید که اسانس گل محمدی و مخصوصاً دو ترکیب شاخص آن، ژرانیول و سیترونلول، با کاهش حرکات روده مسئول اثرات ضد اسپاسم گیاه هستند. یک مطالعه حیوانی دیگر که اثر یک داروی چندگیاهی متشکل از گل محمدی و برخی گیاهان دیگر را بر ریفلاکس متعاقب جراحی بررسی می کرد نشان داد که مصرف این ترکیب سبب کاهش اندیس ضایعه شده و از گسترش آن جلوگیری می نماید.
در فاز مطالعات انسانی، در یک مطالعه مقدماتی در قالب Case-series study مشخص شد که تجویز همزمان روغن گل محمدی با امپرازول می تواند سبب بهبود اثر امپرازول گردد.