برگ کرچک - عمده

"گیاهی است از خانواده ی Euphorbiaceae، یک ساله، معمولا به صورت درختچه و به ارتفاع 4 متر، دارای برگ های متناوب و بزرگ. این گیاه دارای انواع مختلفی است و ساقه و برگ های آن برحسب گونه ممکن است دارای رنگ های سبز، صورتی، قرمز و بنفش باشند. میوه ی کرچک به صورت کپسول کروی و خاردارمی باشد. دانه ی گیاه متمایل به رنگ قهوه ای است و تا حد زیادی سمی."
ادامه مطلبآیکون

ناموجود

    طریقه مصرف برگ کرچک - عمده : ...
    طبع برگ کرچک - عمده :
    خواص درمانی برگ کرچک - عمده : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف برگ کرچک - عمده

موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),سایر,خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع برگ کرچک - عمده

گرم

محصول مورد استفاده برگ کرچک - عمده

برگ

نام علمی برگ کرچک - عمده

Ricinus communis L.

نام رایج انگلیسی برگ کرچک - عمده

castor

نام های دیگر برگ کرچک - عمده

بید انجیر - بید انجیل - ترکی کرچک - خروع - طمرا - کنتو - کنتور

خانواده برگ کرچک - عمده

Euphorbiaceae

نحوه مصرف درمانی برگ کرچک - عمده

- به عنوان قی آور و خارج شدن سم های سرد نظیر تریاک و غیره، عصاره ی آن را بگیرید و چند بار بخورید. 
- برای درمان درد ناحیه ی قلب 10 گرم عصاره ی آن را با شیر تازه مخلوط کنید و بخورید.
 - برای درمان درد نقرس، روماتیسم و سایر درد ها، تحلیل ورم، سردرد و دردهای پهلو که نفس کشیدن را دشوار می کند، چرب کرده و گرم شده ی آن را بر روی موضع بگذارید.
 - برای درمان سنگینی و کری گوش که در اثر سرما ایجاد شده باشد، شیره ی آن را در گوش بچکانید.
 - برای درمان سفتی مفاصل، التیام عفونت چرکی نرمه ی بند دور انگشت دست و پا که ویتلا گفته می شود، بیماری های پوستی مانند جرب و آثار کبودی در پوست عصاره ی آن را بر روی موضع بمالید. 
- برای درمان بواسیر، عصاره ی آن را با آب تره مخلوط کرده و بمالید.

خواص درمانی برگ کرچک - عمده

- تریاقی موثر است و از آن برای ایجاد قی، خارج کردن سم های سرد نظیر تریاک و غیره، تسکین درد ناحیه ی قلب، درد نقرس، روماتیسم و سایر دردها، تحلیل ورم و درمان سردرد، دردهای پهلو که نفس کشیدن را دشوار می کند، سنگینی و کری گوش ناشی از سرما، سفتی مفاصل، التیام عفونت چرکی نرمه ی بند دور انگشت دست و پا، بواسیر و بیماری های پوستی مانند جرب (گال) استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی
"گیاهی است از خانواده ی Euphorbiaceae، یک ساله، معمولا به صورت درختچه و به ارتفاع 4 متر، دارای برگ های متناوب، بزرگ، پنجه ای با لب های سر نیزه ای و به طور نامنظم دندانه دار. این گیاه دارای انواع مختلفی است و ساقه و برگ های آن برحسب گونه ممکن است دارای رنگ های سبز، صورتی، قرمز و بنفش باشند. میوه ی کرچک به صورت کپسول کروی و خاردار متمایل به سبز (یا قرمز - ارغوانی) می باشد که در هنگام رسیدن سخت و شکننده می شود. دانه ها به شکل بیضی پهن (شکل دانه های لوبیا) و دارای پوسته ی براقی می باشند که درون آن ها یک مغز کرم یا سفید رنگ و بسیار روغنی قرار دارد. دانه ی گیاه متمایل به رنگ قهوه ای است و تا حد زیادی سمی است. ریسین یک پروتئین بسیار سمی است که در دانه های کرچک وجود دارد. پوست این دانه ها حاوی این سم است که یکی از کشنده ترین سموم طبیعی دنیا است. برای به دست آوردن روغن کرچک، پوسته ی خارجی این دانه ها را جدا نموده و مغز آن ها را تحت فشارهای هیدرولیکی کافی در سرما می چلانند. روغن حاصله با بخار دادن، صاف کردن و سفید نمودن، تصفیه می شود. این روغن مایعی است شفاف، تقریبا بی رنگ یا کمی زرد، چسبنده، با بوی بسیار اندک و طعمی ملایم که به تدریج کمی زننده می شود. این روغن از نوع غیر خشک شونده می باشد و تنها در صورتیکه در مجاورت دمای زیاد قرار گیرد ترش می شود. کرچک محصول بومی مناطق حاره ای شمال آفریقا بوده و در مناطقی با آب و هوای گرم کشت می گردد. انتشار عمومی این گونه شامل: اروپا، آناتولی، افغانستان، هند، مناطقی از آسیا، آفریقا و آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد. در ایران نیز در مناطق غرب و جنوب گزارش شده است. "
نظر یا سوال
برگ-کرچک
برگ کرچک
0ناموجود
اضافه