چای به - عمده

گیاهی است درختچه ای یا درختی از خانواده ی Rosaceae، به ارتفاع حداکثر ۸ متر، دارای شاخه های جوان پوشیده از کرک های نمدی، برگ های مدور یا کم و بیش بیضی شکل و پوشیده از کرک، گل های بزرگ و منفرد به رنگ سفید یا صورتی با ۵ عدد گلبرگ، میوه های گرد، زرد رنگ و پوشیده از کرک و دانه هایی به رنگ قهوه ای روشن یا قهوه ای تیره، بیضی شکل و مسطح به طول ۵ تا ۱۰ میلی متر. دانه به، پوست میوه به، برگ به و پوست درخت به اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. رب به و روغن به خاصیت دارویی دارند. دانه های به که داخل میوه می باشند اندام دارویی اصلی گیاه را تشکیل می دهند و زمان جمع آوری و خشک نمودن آن ها پس از رسیدن میوه ی به و در فصل پاییز می باشد. خشک کردن آن ها نیز در دمای ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتیگراد انجام می شود. این گیاه بومی مشرق زمین و مرکز آسیا است و در ایران نیز اکثرا در نواحی شمال و شمال غرب به خصوص در استان های گیلان، مازندران، آذربایجان، لرستان و کرمانشاه یافت می شود.