اسکنبیل

درختچه ای است از خانواده ی Polygonaceae، به ارتفاع ۱/۵ متر، دارای شاخه های سفید رنگ با انشعابات فرعی باریک، برگ های بلند که خیلی زود می ریزند و میوه های تخم مرغی شکل که سطح آن ها را ۷ الی ۸ ردیف از تارهای دو یا سه شاخه پوشانده اند. قاعده ی تارها نیز به هم پیوسته است و به صورت بال باریک به نظر می رسند. ریشه ها اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. این گیاه سازگار با شرایط بیابان ها است و در شنزارها به عنوان گونه‌ای شاخص و مقاوم به خشکی و کم آبی شناخته می شود. این درختچه از جایگاه ویژه‌ای در شرایط متفاوت اقلیم خشک و نیمه خشک به ‌ویژه تپه‌های ماسه‌ای و شن‌های روان برخوردار است. دامنه ی انتشار آن بسیار گسترده بوده به‌ طوری که در اغلب شنزارهای مرکزی ایران مانند بیابان‌های شنی کرمان، خور و بیابانک، نایین، کویر مرکزی، ریگ جن، دامغان، سیستان و بلوچستان، کرج و آذربایجان دیده می شود.