شاتره سیخ

"گیاهی است از خانواده ی Fumariaceae، یک ساله، علفی، دارای ساقه های منشعب، افراشته و عموما به ارتفاع 10 تا 40 سانتی متر، گل های نامنظم، خوشه ای ( حدودا 20 گل در هر خوشه)، به رنگ سفید یا به ندرت صورتی و برگ های پنجه ای مانند و سبز رنگ. کلیه ی قسمت ها، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند که دارای طعمی تلخ و بدون بو می باشد. شاه تره را معمولا یک هفته بعد از شروع گل دهی یعنی فصل بهار جمع آوری می کنند ولی چون زمان گلدهی آن طولانی است (از اواسط بهار تا پاییز)، زمان برداشت محصول به تناسب وضع زمین و منطقه بستگی دارد. در ایران از کلیه ی قسمت های گیاه نوعی آب مقطر تهیه می شود که تحت نام عرق شاتره برای درمان بیماری های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. دامنه ی انتشار این گونه در ایران نسبتا وسیع و در نواحی شمال گرگان، دره سفید رود، آذربایجان، گیلان غرب، قصر شیرین، سرپل ذهاب، خرم آباد، اهواز، شیراز، بوشهر، کازرون، کرمان، سراوان، ایرانشهر، مشهد، نیشابور و تهران (ورامین) می باشد. این گیاه دارای چند گونه مختلف است: نوع گل بنفش مایل به قرمز در کشور ایران به طور خودرو و در باغ های انگور، کنار دیوارها و زمین های نرم و متروک می روید و در ماه اردیبهشت و خرداد گل می دهد. گل ارغوانی در نقاط مرطوب و سایه دار و کنار نهرهای آب در نقاط مختلف ایران از جمله اطراف تهران، ورامین، دامنه های البرز، گیلان، مازندران، گرگان، آذربایجان، فارس، خراسان، کرمان، خارک و بلوچستان انتشار دارد. "