ریشه انجبار

ریشه ی گیاهی است از خانواده ی Polygonaceae که ضخیم، استوانه ای و به هم چسبیده است و اطراف سطح خارجی آن را ریشک های فراوانی می پوشانند.
ادامه مطلبآیکون

58,000 تومان

    طریقه مصرف ریشه انجبار : ...
    طبع ریشه انجبار :
    هشدار ریشه انجبار : ...
    خواص درمانی ریشه انجبار : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف ریشه انجبار

موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),سایر,خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع ریشه انجبار

سرد و خشک

فصل برداشت ریشه انجبار

پاییز

محصول مورد استفاده ریشه انجبار

ریشه

نام علمی ریشه انجبار

Bistorta officinalis, Persicaria bistorta, Polygonum bistorta, Persicaria officinalis

نام رایج انگلیسی ریشه انجبار

Bistort, European bistort, Easter-ledges

نام های دیگر ریشه انجبار

اناریف - انارف - هفت بند اروپایی - علف هفت بند

خانواده ریشه انجبار

Polygonaceae

هشدار ریشه انجبار

- این گیاه برای افراد سرد مزاج مضر است. 
- مصرف آن نباید بیش از ۳ هفته طول بکشد.

نحوه مصرف درمانی ریشه انجبار

- به عنوان ادرار آور، ملین، تونیک، ضد تب و برای تقویت اعضا و روده ها، برطرف کردن بی اشتهایی، تسکین التهاب صفرا و خون، قطع خونریزی ریه و بواسیر و درمان اسهال های خونی، اسهال های صفراوی مزمن، سل و وجود خون در ادرار، ۴ تا ۵ گرم از آن را نیم کوب کرده و در آب نیمه گرم خیس کنید، بعد آب آن را صاف کرده و با قند شیرین کنید و بنوشید.
- برای درمان بواسیر دکمه ای، سه مثقال (تقریبا ۱۵ گرم) از آن را نیم کوب کرده و در ۳ فنجان آب آنقدر بجوشانید تا یک فنجان آب باقی بماند، بعد آب آن را صاف کرده و با ۲۵۰ گرم شکر قرمز مخلوط کنید، سپس مخلوط به دست آمده را در طی سه روز بخورید. 
- برای جلوگیری از خونریزی و اسهال و همچنین درمان سوزاک و بیماری های میزنای (لوله ی باریکی است که ادرار را از هرکلیه به مثانه می رساند)، آب دم کرده ی آن را بنوشید. 
- برای رویاندن گوشت در محل زخم، مقداری از آن را بجوشانید، بعد آب آن را بر روی موضع بمالید و مقداری از آب را هم با شکر شیرین کرده و بنوشید. 
- برای محکم شدن لثه ها و برطرف کردن برفک دهان، آب جوشانده ی آن را در دهان نگه دارید.
 - برای رفع ترشحات زنانگی و درمان ورم مجرای بول، جوشانده ی ریزوم را در دستگاه تناسلی تزریق نمایید.
 - برای درمان اسهال، بواسیر، خراش های ناحیه ی مقعد، التیام زخم ها و اولسرها، جوشانده ی انجبار را تنقیه نمایید. 
-برای درمان آبسه های سرد و تومورهای خنازیری، له شده ی برگ انجبار را روی موضع قرار دهید. 
- برای درمان بیماری های التهابی همراه با تب و به عنوان مدر، شادی آور و تقویت کننده، از برگ های انجبار محلولی تهیه و میل نمایید.
 - برای درمان اسهال، روزانه مقدار ۲ تا ۱۰ گرم گرد ریشه را به صورت حب، یا به همراه ۲۰ تا ۳۰ گرم شیره ی تازه ی گیاه به صورت خالص یا همراه با عسل میل نمایید. 
- به عنوان التیام دهنده ی زخم و جراحات، یک بیستم ریزوم انجبار را با الکل ۹۰ درجه به صورت تنطور بر روی موضع استفاده نمایید.
 - به عنوان مقوی تلخ و تب بر، گیاه جنتینا را به انجبار اضافه کرده و مصرف نمایید. 
* مصلح انجبار، زنجبیل می باشد.

خواص درمانی ریشه انجبار

- ادرار آور، ملین، تونیک، قابض ( روده و مجاری تنفسی)، متعادل کردن مخاط، خونریزی رحم، ترشحات سفید زنانه، ضد تب، التیام دهنده، مقوی، ضد عفونی کننده ی داخلی، ضد التهاب، ضد تعریق و تقویت کننده است. از این گیاه برای تقویت اعضا، مخاط ها و روده ها، برطرف کردن بی اشتهایی، تسکین التهاب صفرا و خون، قطع خونریزی ریه و بواسیر، رویاندن گوشت در محل زخم، محکم شدن لثه ها، دیسانتری، رفع ترشحات مخاطی، ترشحات زنانگی، ورم مجرای بول، خون ریزی های ساده ی داخلی و خارجی، نزله های مزمن، بی اختیاری دفع ادرار و انزال منی، تب نوبه، سقط جنین، ضعف بافت ها، زخم مخاط دهان و لثه ها، آنژین، ورم لوزتین، خراش مقعد، اولسرها، سل، آبسه های سرد، تومورهای خنازیری، برفک دهان، اسهال های خونی، اسهال های صفراوی مزمن، سل، وجود خون در ادرار، بواسیر دکمه ای، سوزاک، بیماری های میزنای (لوله ی باریکی است که ادرار را از هرکلیه به مثانه می رساند)، ورم لوزالمعده، گلو درد و خارش مقعد استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی
گیاهی است از خانواده ی Polygonaceae، چند ساله، به ارتفاع ۲۰ تا ۱۰۰ سانتی متر، دارای برگ های دراز، بیضی شکل و نوک تیز به رنگ سبز روشن که با دم برگ های دراز به ساقه ی زیرزمینی متصل اند، گل های قرمز رنگ و به ندرت سفید که بطور مجتمع در انتهای شاخه های گل دهنده ظاهر می شوند و ساقه ی زیرزمینی ضخیم، استوانه ای و به هم چسبیده که اطراف سطح خارجی آن را ریشک های فراوانی می پوشانند. ریزوم ها، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. زمان رویش گلهای این گیاه اردیبهشت تا تیر است این گیاه بومی اروپا است و در قاره های اروپا ، آسیا و امریکا نیز پراکندگی دارد. گیاه انجبار بیشتر در کشور سوریه و انگلستان در مرغزار های مرطوب و تورب زارها، مناطق باتلاقی و نقاط کوهستانی می روید. در ایران نیز در مناطق غرب کشور، لرستان، تخت سلیمان، همدان، ارتفاعات کوهستانی الوند، ارتفاعات کوه سهند در آذربایجان دیده میشود.
نظر یا سوال
ریشه-انجبار-عمده
ریشه انجبار - عمده
بدون تخفیف ناموجود
اضافه