آویشن شیرازی دمنوشی

برگ های گیاهی است از خانواده ی Labiatae، معطر، یضی شکل، بسیار کوچک و به رنگ سبز خاکستری.

ادامه مطلبآیکون

80,000 تومان

    طریقه مصرف آویشن شیرازی دمنوشی : ...
    طبع آویشن شیرازی دمنوشی :
    هشدار آویشن شیرازی دمنوشی : ...
    خواص درمانی آویشن شیرازی دمنوشی : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف آویشن شیرازی دمنوشی

بخور,جویدن,غرغره,موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),سایر,خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع آویشن شیرازی دمنوشی

گرم و خشک

فصل برداشت آویشن شیرازی دمنوشی

بهار

محصول مورد استفاده آویشن شیرازی دمنوشی

برگ

نام علمی آویشن شیرازی دمنوشی

Thymus daenensis Celak , Thymus vulgaris

نام رایج انگلیسی آویشن شیرازی دمنوشی

Common Thyme , German thyme, garden thyme

نام های دیگر آویشن شیرازی دمنوشی

آویشن پهن - آویشن دمنوشی - آویشم - اوشن - ایشن - زروه  - صعتر - سعتر 

خانواده آویشن شیرازی دمنوشی

Lamiaceae, Labiatae

هشدار آویشن شیرازی دمنوشی

- استفاده طولانی مدت یا مصرف زیاد آن عضله ی قلب را ضعیف کرده و ممکن است باعث سرگیجه، وزوز گوش، بزرگ شدن غده ی تیروئید و حجیم شدن زبان، از بین بردن چربی، خشکی چشم و در نتیجه کوری شود. 
- بر نظم قاعدگی مؤثر دانسته شده و لذا مقادیر زیاد آن نباید مصرف گردد. 
- تیمول موجود در گیاه باعث تحریک غشای مخاطی و پوست می گردد.
- علایم مسمومیت با تیمول شامل سرگیجه، حالت تهوع، درد در دستگاه گوارش، سردرد، اغما و ایست قلبی - تنفسی می باشد. 
-تیمول یا عصاره ی آویشن که در فرآورده های خمیر دندانی استفاده شده ممکن است باعث التهاب لب و زبان شود. 
-پرخونی و التهاب مزمن در پوست سر، از صابون و شامپوهای حاوی تیمول نیز گزارش گردیده است.
 - خانم های باردار و افراد دارای فشار خون بالا مصرف نکنند.

نحوه مصرف درمانی آویشن شیرازی دمنوشی

- برای تسکین گلو درد، ۵ تا ۱۰ گرم از گیاه را در یک لیتر آب دم کرده و غرغره کنید. همچنین می توانید برای تسکین درد عضلات، آن را بر روی موضع کمپرس کنید. 
- برای تقویت معده و دید چشم، تازه ی آن را به عنوان سبزی همراه با غذا بخورید.
 - برای تقویت کلیه و قوه ی باه (نیروی جنسی)، رفع فراموشی و درمان فلج، لقوه و صرع، ۱۰ گرم از کوبیده شده ی آن را همراه با عسل و آب گرم بخورید.
 - به عنوان ادرار آور، قاعده آور، عرق آور، نشاط آور، شیر افزا، ضد نفخ، قابض، مقوی، ضد قارچ، ضد انگل و برای خرد کردن سنگ مثانه، تسکین درد رحم، تقویت قلب، افزایش هوش، باز کردن گرفتگی روده، تحلیل ورم و خون منجمد شده در اثر سموم نباتی و حیوانی، خارج کردن جنین مرده و مشیمه (غشاء نوزاد انسان که هنگام تولد با آن از بطن مادر خارج می شود.) و درمان عفونت های ریوی، سرفه های پی در پی، سیاه سرفه، آسم، سرماخوردگی، برونشیت، زکام، آنژین، سردی ناشی از اعصاب یا سوء هاضمه، میگرن، لکنت زبان، سنگینی معده، دل درد، ورم روده، بیماری های پوستی، درد اعصاب، تشنجات عصبی، پرش موضعی، اختلالات کبدی، اسهال، ترشحات چرکی ادرار و حیض، سکسکه، قطره قطره ادرار کردن، کچلی، تبخال، دلهره و درد سیاتیک، ۱۵ تا ۲۵ گرم از خشک شده ی آن را در یک لیتر آب جوش دم کنید و هر روز ۵ تا ۶ فنجان از آن را به تدریج بنوشید.
 - برای برطرف کردن خستگی، ۲۰ تا ۳۰ گرم از ساقه های گل دار آن را در یک لیتر آب جوش به مدت ۱۲ دقیقه دم کرده، سپس آب صاف کرده ی آن را شیرین کنید و روزی ۴ تا ۵ فنجان از آن را به نوبت بنوشید. اگر آن را بعد از غذاهای روزانه بنوشید، بی اشتهایی پس از بیماری و نقاهت را برطرف می کند و اگر یک فنجان آن را قبل از خواب بنوشید، بی خوابی را نیز درمان می کند. 
- برای برطرف کردن بوی بد دهان، آن را در دهان بجوید. 
- برای درمان ورم لوزه، ۱۰ گرم از آن را به مدت سه هفته در نیم لیتر الکل خیس کنید، بعد به اندازه ی نصف آن آب اضافه کنید و هر روز ۳ مرتبه با آن الکل غرغره کنید.
 - برای برطرف کردن رگ به رگ شدگی و پیچیدگی عضلات، آن را بجوشانید و آب آن را بر روی موضع کمپرس کنید. 
- برای رفع تبخال، ۵۰ گرم ساقه ی گل دار آن را در یک لیتر آب جوش به مدت ۱۲ دقیقه دم کنید و روزی ۳ بار پارچه یا پنبه ای را در آن فرو برده و بر روی موضع بمالید. 
- برای درمان بیماری های بلغمی و درد سینه، گردن و مفاصل، برگ های تازه ی آن را خرد کنید و بدون آب در ظرفی در بسته آن را بپزید، بعد پخته ی آن را در پارچه ای تمیز بپیچید و تا گرم است بر روی موضع ببندید. 
- برای تقویت پیاز مو، جلوگیری از ریزش آن و از بین بردن شپش سر، آب جوشانده ی غلیظ آن را بر روی سر بمالید.

خواص درمانی آویشن شیرازی دمنوشی

ادرار آور، قاعده آور، عرق آور، ملین، نشاط آور، اشتها آور، خلط آور، آرام بخش، قابض، مقوی، شیر افزا، ضد نفخ، ضد قارچ، ضد انگل، ضد عفونی کننده ی بسیار قوی، ضد میکروب و ضد اسپاسم است. از آن برای برگرداندن پرزهای معده، کمک به هضم غذا، تسکین گلو درد و درد عضلات، تقویت قلب، معده، کلیه، دید چشم و قوه ی باه (نیروی جنسی)، رفع فراموشی، دفع کرم های بدن، خرد کردن سنگ مثانه، تسکین درد رحم، درد قاعدگی، افزایش هوش، باز کردن گرفتگی روده، تحلیل ورم و خون منجمد شده در اثر سموم نباتی و حیوانی، خارج کردن جنین مرده و مشیمه (غشاء نوزاد انسان که هنگام تولد با آن از بطن مادر خارج می شود.)، برطرف کردن خستگی، تقویت پیاز مو، جلوگیری از ریزش آن و از بین بردن شپش سر و درمان دردهای قاعدگی، چربی خون، روماتیسم، لقوه (پارکینسون)، ضعف و اختلالات مغزی، سردی معده، بیماری های گوارشی، عفونت های عمقی سینه که با خلط غلیظ و زرد مشخص می شود، فلج، صرع، نرمی استخوان، خنازیر، سرفه های پی در پی، سیاه سرفه، آب آوردن انساج، آسم، سرماخوردگی، برونشیت، زکام، آنژین، سردی ناشی از اعصاب یا سوء هاضمه، درد گلو، میگرن، لکنت زبان، سنگینی معده، دل درد، دل پیچه، ورم روده، یرقان، بیماری های پوستی، دردهای عصبی ،تشنجات عصبی، پرش موضعی، اختلالات کبدی، اسهال، ترشحات چرکی ادرار و حیض، سکسکه، کچلی، تبخال، دلهره، درد سیاتیک، بی اشتهایی پس از بیماری و نقاهت، بی خوابی، بوی بد دهان، ورم لوزه، رگ به رگ شدگی و پیچیدگی عضلات، بیماری های بلغمی، درد سینه، گردن و مفاصل استفاده می شود. همچنین از آن در فرآورده های دهانی و دهان شویه نیز استفاده می کنند.
توضیحات تکمیلی
آویشن شیرازی(Zataria multiflora)یا آزربه (نام علمی: Thymes) سرده‌ای از تیره نعناعیان است. آویشن حدود ۳۵۰ گونه دارد. در ایران ۱۴ گونه گیاه معطر و چند ساله دارد.
این سرده به مرزنگوش بسیار نزدیک است و در مناطق کوهستانی می‌روید.
طبع آویشن در طب سنتی گرم و خشک است و مصرف بیش از اندازه آن برای افراد صفراوی (دارای مزاج گرم و خشک) توصیه نمیشود. آویشن خود به عنوان مصلح بسیاری از مواد غذایی مانند پنیر تازه، دوغ و ماست، قارچ خوراکی، لوبیا سبز، نخود سبز، باقلا سبز، انواع ماهی، گوشت دل و سیب زمینی محسوب میشود و مصلح آویشن بر اساس آنچه در کتب طب سنتی آمده است، سرکه انگور است.
حدود 3 یا 4 سال پس از کاشت، آویشن چوبی می شود و نیاز به کاشت مجدد دارد. آویشن به طور معمول تا ارتفاع حدود 15 تا 20 سانتی متر رشد می کند. در طول تابستان شما در هر زمان که بخواهید می توانید برگ ها و گل های آویشن را برداشت کنید ولی این کار معمولا در اواسط تابستان انجام می شود.
خواص

1- دارای ویتامین های A -B -E و هورمون گیاهی می باشد.
۲- استحمام با آب جوشیده آویشن شیرازی در تسکین درد رماتیسم شفابخش بوده و در رفع لاغری موضعی نیزمؤثر می باشد.
۳- مصرف دمکرده آویشن شیرازی در درمان صرع، قطع عادت ماهانه میگرن، تب و دفع انگل اثر خوبی دارد.
۴- آویشن شیرازی مقوی ، محرک ، قاعده آور، التیام بخش ، افزاینده شیر مادر، تصفیه کننده خون، مدر، ضد عفونی کننده، مقوی عضلات، دافع اخلاط خونی ، آرام بخش و دافع سودا بوده و حافظه را تقویت ونیروی جنسی ر افزایش می دهد.
۵- این خوراکی حاوی آنتی بیوتیک طبیعی بوده و مصرف دمکر ده و جوشانده آن برای اشخاصی که مبتلا به بیماریهائی نظیر: درد معده، سرطان، کلسترول، ورم روده، سیاه سرفه، اختلال های مغزی و کلیوی، مسمومیت ، دندان درد، شبکوری ، ناراحتی کبدی ، چاقی، ورم کلیه، ناتوانی جسمی، آسم، درد سیاتیک، سنگ کلیه، ترشخات رحم ، زکام سوءهاضمه، آرتروز، واریس وبرفک دهان می باشند مفید است.
۶-عرق آویشن شیرازی برای درمان جوشهای جلدی اثر مثبت دارد.
۷- توصیه شده است که برای درمان بیماریهای ریوی مثل برونشیت حدود ۵ قطره از اسانس آویشن را بر روی قند چکانده و به همراه چای میل کنید.
۸- دم کرده آویشن به مقدار یک قاشق مرباخوری در هر فنجان آب به مدت سه نوبت در روز به هضم غذا کمک کرده و موجب درمان سرفه می گردد و همچنین باعث تسکین انواع تشنج شده و ضمنا" بوی بد دهان را نیز بر طرف می کند.
۹- از آویشن شیراز ی در درمان بیماریهائی مانند: گریپ های عفونی، برونشیت، نارسائی کبد و ناراحتی های ریوی استفاده درمانی می گردد.
۱۰- از جوشانده غلیظ آویشن شیرازی در تقویت پیاز مو استفاده می شود، از دمکرده رقیق آن نیز مخلوط با عسل در صبحانه به جای چای استفاده می گردد.
۱۱- از این خوراکی در تهیه غرغره ها(برای درمان گلو درد چرکی) و حمام های درمانی در رژیم های لاغری و در تهیه خمیر دندان ها استفاده می شود همچنین از جوشانده این خوراکی به عنوان کمپرس در درمان رگ به رگ شدن و پیچیدگی عضلات استفاده میکنند. تهیه چای: بر روی 2 گرم از پودر برگ آویشن، یک لیوان آب جوش ریخته و پس از 15- 10 دقیقه صاف کرده و می‌نوشیم. داروهایی گیاهی تهیه شده از آویشن، اکثراً به شکل مایع و شربت می‌باشند که با استفاده از راهنمای همراه دارو، باید مصرف شود. هم چنین به صورت تی‌بگ‌های مختلف، که اکثراً حاوی 2 گرم پودر و یا خرد شده‌ی برگ آویشن است، در دسترس قرار می‌گیرد. خواص دیگر آن، شامل خاصیت ادرار آور، ضد عفونی کننده‌ی مجاری ادرار و ضد کرم است.

طریقه مصرف


۱)برای مصرف درمانی از این نوع خوراکی معمولا سرشاخه های آویشن را در اوایل دوره گل دهی (اردیبهشت و خرداد) جمع آوری کرده سپس آن ها را خشک نموده و از آن استفاده می کنند. علاوه بر مصارف درمانی در تهیه ادویه ها ، سس ها ، کنسرو ماهی و غذاهای گوشتی استفاده می نمایند.
۲) در تاریخچه آویشن آمده که از عطر آویشن در مراسم مذهبی استفاده می شده است و موسی پیامبر دین یهود نیز به این عطر خیلی علاقه داشت و همیشه آن را باخود به همراه می برد. همچنین پزشکان یونانی نیز از آویشن در درمان بیماریهای عفونی (عفونت کبد) منژیت و اختلالهای مغزی به کار می بردند.

هشدارها


۱-زنان حامله مجاز به مصرف این خوراکی نمی باشند.، زیرا موجب خروج جنین می شود و در برخی افراد موجب ضعف نیروی جنسی و کم اشتهائی می گردد.
۲- اشخاص مبتلا به آلبومینوری مجاز به استفاده درمانی از این نوع خوراکی نیستند.
نظر یا سوال
آویشن-شیرازی-دمنوشی-عمده
آویشن شیرازی دمنوشی - عمده
440,000ناموجود
اضافه
برگ-آویشن-شیرازی-اعلا
برگ آویشن شیرازی اعلا
93,00093,000تومان
اضافه
برگ-آویشن-شیرازی-اعلا-عمده
برگ آویشن شیرازی اعلا - عمده
0ناموجود
اضافه