ژانسیان

ریشه ی گیاهی است از خانواده ی Gentianacea، چند ساله، علفی به ارتفاع نیم تا ۱۴۰ متر، دارای ساقه ی سبز رنگ، گل های زرد رنگ، برگ های سبز رنگ، مثلثی شکل، نوک تیز، موج دار، ضخیم و متقابل که دو به دو بدون دمبرگ به ساقه چسبیده اند و ریشه ی کمی ضخیم، گوشتی، ساده یا منشعب، به رنگ زرد تیره و قهوه ای مایل به قرمز، با طعمی بسیار تلخ و بوی تند و نامطبوع که طول آن ممکن است به یک متر هم برسد. گل های آن در اردیبهشت تا اواسط خرداد ظاهر می گردند، رنگ زرد دارد و به تعداد نسبتا زیاد در کناره ی برگ ها پدید می آید. ریشه ی گوشتدار و منشعب، اندام دارویی این گیاه است که از گیاه دو ساله شروع به بهره برداری می گردد، ولی ریشه ی گیاه ۴ یا ۵ ساله حجم بیشتر دارد و زیادتر مورد توجه است. طول ریشه این گیاه در انواع مسن، به یک متر می رسد. این گیاه دارای چند گونه می باشد و اغلب در دشت های مناطق مختلف نیم کره ی شمالی، اراضی آهکی نواحی کوهستانی اروپا مانند آلپ و پیرنه و برخی مناطق آسیا می‌روید. در ایران نیز تا به حال گزارش نشده است.