-به عنوان ادرار آور، خنک کننده، قابض و در عین حال ملین و نیز برای تسکین شدت صفرا، عطش و تب های تند، خارج کردن کرم معده، برطرف کردن خشکی و خشونت ریه و درمان ناراحتی های روده ای که در اثر افراط در خوردن مشروبات الکلی، مشروبات گازدار و مصرف ادویه های تند حاصل شده است، خراش های دستگاه گوارش، ناراحتی های مجاری ادرار، بیماری های ریه و طحال، حدود ۵۰ گرم یا ۳۰ عدد از آن را بخورید.
-برای صاف کردن صدا و برطرف کردن گرفتگی آن، نرم کردن سینه و درمان سرفه های خشک، سرفه های ناشی از غلبه ی خون و صفرا، آسم (تنگی نفس)، ورم تارهای صوتی و سوزاک (یکی از امراض مقاربتی که واگیر دارد و نشانه ی آن چرک و سوزش در مجرای ادرار) آن را دائم در طول روز زیر زبان بگیرید و آب آن را فرو دهید و بعد از این که بسیار نرم شد آن را بخورید و دوباره این کار را در دهان تکرار کنید.
-برای سرباز کردن دمل، آن را در دوشاب انگور بپزید و بر روی موضع ضماد کنید.
* مصلح آن در افراد سرد مزاج پر گل محمدی و در سایرین عناب است.