-چوب، پوست، شاخه ها، دانه و برگ آن سمی اند، ولی میوه ی بدون دانه ی آن سمیت ندارد.
-حیواناتی مانند اسب، قاطر و خرگوش نسبت به آن حساسیت دارند.
-برای نجات شخص مسموم باید ابتدا معده را تخلیه کرد سپس ذغال حیوانی یا گیاهی و مواد نرم کننده دستگاه هضم و تورم کبد و کلیه استفاده شود.
نحوه مصرف درمانی میوه سرخدار
به عنوان نرم کننده، مسکن، ملین، آرام بخش، قاعده آور و ضدعفونی کننده و نیز برای تسکین سرفه و سکسکه مقدار کمی از میوه ی بدون دانه ی آن را بخورید.
خواص درمانی میوه سرخدار
نرم کننده، مسکن، آرام بخش، ملین، قاعده آور و ضدعفونی کننده است. ازآن برای تسکین و رفع سرفه های مزمن، سیاه سرفه، نزله، سکسکه، دفع سنگ کلیه استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی
درختی است از خانواده ی Taxaceae، دو پایه، از سوزنی برگان که رشد آن بسیار کم و طول عمر آن بسیار زیاد است، گفته می شود تا دو هزار سال عمر می کند. این درخت به ارتفاع حداکثر ۲۰ متر و قطر حداکثر ۳ متر است و دارای برگ های باریک، دراز، نوک تیز که روی آن ها تیره رنگ و براق و زیرشان به رنگ سبز روشن است، پوست تنه ی فلسی و قرمز رنگ، گل های دو پایه، میوه های گوشتی، قرمز رنگ، لعاب دار و شیرین که حاوی یک دانه ی تخم مرغی شکل اند و چوب تنه ی بسیار متراکم که مغز آن سفید رنگ و قسمت خارجی آن به رنگ قرمز با تیره های قهوه ای است، می باشد. برگ و میوه ها اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. سرخدار بومی اروپا و شمال آفریقا است. در ایران نیز در اغلب جنگل های شمال از آستارا تا گرگان، ارتفاعات میان بند، کتول، زیارت، رامیان، دامنه های امامزاده ابراهیم در گیلان و جنگل های ارسباران دیده می شود.