غافث گیاهی است از خانواده ی Compositae، پایا، دارای ساقه ای زاویه ای، منشعب، به رنگ مایل به قرمز و به طول ۱ تا ۱.۵ متر، برگ هایی متقابل، مرکب از ۳ تا ۵ برگچه ی نوک تیز، دندانه دار و پوشیده از کرک های نرم دارد.
از آنجایی که این گیاه قابض است، افرادی که دچار یبوست هستند بهتر است مصرف نکنند.
نحوه مصرف درمانی غافث
به عنوان التیام دهنده ی زخم و جراحات چرکین، برگ های تازه و له شده ی آن و یا جوشانه ی گیاه تازه را بر روی عضو قرار دهید.
خواص درمانی غافث
اشتها آور، مدر، مقوی، معرق، مسهل، قی آور، تب بر، ضد کرم و زیاد کننده ی ترشحات صفرا است و از آن برای درمان اسکوربوت، آب آوردن انساج، سرفه، نزله های مزمن، زردی، تب های نوبه، هیستری، بیماری های پوست، بروز دانه های جلدی، جرب، بیماری های کبدی و طحال، بندآمدگی قاعدگی، انسداد مجاری کبدی، یبوست با منشاء نارسائی غدد، زخم و جراحات چرکین، کوبیدگی اعضای سطحی بدن
توضیحات تکمیلی
"غافث گیاهی است از خانواده ی Compositae، پایا، دارای ساقه ای زاویه ای، منشعب، به رنگ مایل به قرمز و به طول ۱ تا ۱.۵ متر، برگ هایی متقابل، مرکب از ۳ تا ۵ برگچه ی نوک تیز، دندانه دار و پوشیده از کرک های نرم دارد. از اختصاصات این گیاه این است که کاپیتول های کوچکی به طول ۵ تا ۷ و به عرض ۳ میلیمتر به رنگ گلی و به ندرت مایل به سفید، مرکب از گل های لوله ای و مجتمع به تعداد زیاد در رآس شاخه ها دارد. میوه اش کوچک، سیاه رنگ، منتهی به یک دسته تار سفید رنگ و پوشیده از نقاط کوچک و شفاف است. از ریشه ی این گیاه بویی ناپسند استشمام می شود. کلیه ی قسمت های گیاه مانند برگ، اعضای هوايی و ریشه ی آن، ادام دارویی گیاه را تشکیل می دهند. این گیاه در منطقه ی وسیعی از نواحی معتدله اروپا، آسیا و افریقای شمالی می روید، همچنین محل رویش این گیاه در غالب نواحی شمال ایران مخصوصا ارتفاعات کم کوهستان ها، اطراف تهران، البرز و رودبار است. "