فراسیون سیاه

"گیاهی است از خانواده ی نعناع Labiatae، علفی، پایا، به ارتفاع ۳۰ تا ۸۵ سانتی متر که شباهت زیادی به فراسیون سفید دارد. ساقه ی آن چهار گوش، منشعب و پوشیده از کرک های تیره رنگ می باشد، برگ های آن متقابل، نرم، بیضی شکل یا مدور با پهنک مستقیم و ناصاف اند و اگر آن ها را فشار بدهید، بوی نامطبوعی از آن ها استشمام می شود و گل های آن کوچک، ارغوانی یا گلی رنگ (به ندرت سفید رنگ) هستند که به طور گروهی از محل اتصال برگ ها به ساقه بیرون می آیند. طعم برگ ها و گل های آن نیز تلخ است. زنبور عسل از گل های نسبتا درشت آن، نوش مایع از نوع مرغوب به دست می آورد. قسمت مورد استفاده ی گیاه سرشاخه های گلدار و یا کلیه اندام ها و شیره حاصل از آن هاست. این گیاه در کنار جاده ها، پای دیوار ها و حاشیه ی مزارع به حالت وحشی می روید و بیش تر در اروپا، آفریقای شمالی و آسیا یافت می شود. در ایران نیز به طور خودرو بیش تر در مناطق شمالی ایران در گرگان، مازندران، جنوب چالوس، آذربایجان، اطراف ماکو دیده می شود. "