خمیر میرتکس باریج

آفت عود کننده دهان(RAS)، شایع‌ترین بیماری زخمی شونده حفره دهان و یک اختلال چند فاکتوری است که با عواملی چون ضربه، کمبود عوامل خونساز، استرس های روانی، عوامل عفونی، حساسیت های غذایی، فاکتورهای ژنتیکی، عفونت با HIV و بیماری های سیستمیکمانند بیماری کرون، کولیت زخمی شونده، سندرم بهجت و بیماری سلیاک(انتروپاتی حساس به گلوتن) مرتبط است و ۵ تا ۲۵ درصد جمعیت عمومی را گرفتار می‌کند. علت اصلی RAS به خوبی مشخص نشده و مکانیزم‌های فیزیوپاتولوژیکی که بیشتر مطرح هستند عبارتند از: واکنش‌های التهابی و ازدیاد حساسیت.

براساس شکل ضایعه؛ تظاهر کلینیکی آفت بر ۳ نوع است: مینور (کمتر از ۱ سانتیمتر)، ماژور (بیش از ۱ سانتیمتر) و آفت هرپتیفرم (که با عفونت هرپس ارتباطی ندارد). شایع‌ترین فرم آفت عود کننده نوع مینور می‌باشدکه حدود ۸۰% زخم‌های آفتی عود کننده را شامل می شود.

به طور شایع، آفت‌های مینور مخاط قابل حرکت و غیرکراتینیزه مانند مخاط دهان و لب‌ها و نیز حاشیه خارجی زبان را درگیر می‌کنند. ۴۸-۲۴ ساعت قبل از ایجاد آفت مینور، فرد معمولاً احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش مخاط را توصیف می‌کند. در این مرحله ممکن است مخاط اطراف قرمز یا طبیعی به نظر برسد. طییک روز یا بیشتر، یک زخم بیضی یا گرد با مرکز سفید خاکستری و هاله قرمز رنگ ایجاد می‌شود.

ایجاد زخم آفتی ممکن است منجر به اشکال در تکلم، تغذیه و بلع و از این رو تأثیر منفی روی کیفیت زندگی بیمار  گردد. درمان RAS بر پایه برطرف کردن علائم بیمار و عمدتاً بر اساس شواهد تجربی است.

به منظور بررسی اثربخشی بالینی خمیر مخاط چسب حاوی اسانس مورد در درمان علائم آفت عود کننده دهان(RAS)، طی یک کارآزمایی بالینی دوسو بی‌خبر تصادفی، ۲۵ دانشجو به مدت ۱۰ روز، روزی۳ بار خمیر مخاط چسب حاوی اسانس مورد (گروهA؛ ۱۴ نفر) یا دارونما (گروهB؛ ۱۱ نفر) را روی زخم آفتی قرار دادند. معاینه بیماران در روزهای اول، دوم، ششم و دهم انجام و قطر بزرگ زخم آفتی توسط پروب پریودنتال اندازه‌گیری و ثبت شد. با استفاده از Visual Analogue Scale(VAS)؛ ثبت روزانه درد و سوزش توسط بیماران صورت گرفت. براساس نتایج این مطالعه، مدت زمان قطع سوزش از زمان شروع درمان در گروه A 74/0± ۶۴/۱ روز و در گروه B 30/1± ۹۱/۴ روز بود. در روز ششم مطالعه، میانگین اندازه زخم آفتی در گروه A 36/0±۱۴/۰ میلی‌متر بود و بهجز یک نفر، آفت در بقیه بیماران گروه A بهبود یافته بود در حالی که میانگین اندازه زخم آفتی در گروه B 68/1± ۷۳/۲ میلی‌متر بود. در روز دهم مطالعه، میانگین اندازه زخم آفتی در گروه A صفر (۱۰۰ درصد ضایعات آفتی بهبود یافته بود) در حالی که در گروه B  ۱۷/۱± ۱۸/۱ میلی‌متر بود. ۳/۶۴ درصد از بیماران گروه A از درمان کاملاً راضی  و ۷/۳۵ درصد از آنها راضی بودند در حالی که در گروه B 8/81درصد از بیماران ناراضی و فقط ۲/۱۸ درصد از درمان راضی بودند. میزان چسبندگی خمیر مخاط چسب به مخاط دهان در دو گروه مشابه بود و طبق نظر بیماران دامنه حداکثر زمان چسبندگی این خمیر به مخاط از ۱۰ دقیقه تا یک ساعت متغیر بود.