ریشه قاصدک

"گیاهی است از خانواده ی Compositae، بسیار متنوع، علفی، بی بو، پایا، بسیار کوچک و به ارتفاع حداکثر ۴۰ سانتی متر. فاقد ساقه است، ریشه ای به رنگ قهوه ای مایل به قرمز، به ضخامت انگشت و مملو از شیرابه ای شیری رنگ است، برگ های آن دراز با بریدگی های عمیق و نوک تیز که شکل دندان شیر به آن ها می دهد، پهن بر روی سطح زمین، دارای رنگ سبز مشخص، بریدگی های مثلث شکل، منقسم به تقسیمات نوک تیز و به طور گروهی به شکل یک دسته برگ از یقه ی ریشه خارج می شوند. طبق گل های آن به رنگ زرد طلایی به صورت منفرد در انتهای شاخه ی گل دهنده که تو خالی است ظاهر می شود. میوه ی آن به شکل فندقه، خشک و مغز آن مجزا و نچسبیده است (مانند آفتابگردان) و در انتها، منتهی به یک دسته تار ابریشمی سفید یا به ندرت خرمايی رنگ است. این میوه ها به طور گروهی و به شکل کروی قرار دارند و به سبب وجود کاکل پس از رسیدن به آسانی پراکنده می شوند. دارای نوش فراوان است و در ردیف گیاهام مهم مولد عسل جای دارد. برگ، ریشه و شیرابه ی اعضاء، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. قطعات خشک شده ی ریشه ی آن فاقد بو ولی دارای طعم تلخ می باشد. دانه ی گیاه دارای ۲۰٪ ماده ی روغنی است. این گیاه معمولاً در چمن زارها، مزارع یونجه و اراضی مرطوب کنار نهر ها به طور خودرو می روید. گونه های متعددی از این گیاه در مناطق مختلف ایران از جمله در کوه های کرمان، کوه های دالکی جنوب، سبزکوه و دنا در فارس، بلوچستان، تهران، آذربایجان (پلور)، کرمانشاه، گیلان و لاهیجان می روید. همچنین در اغلب مناطق معتدل آسیا مانند هند و چین نیز انتشار دارد. "