گشنیز خشک

گیاهی است از خانواده ی Umbelliferae، یک ساله به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر، علفی، بدون کرک و هنگام تازه بودن معطر، دارای دو نوع برگ، یکی در قاعده، منقسم، کم عمق، دندانه دار و دیگری در طول ساقه و دارای پهنکی منقسم به رشته های باریک و نخی شکل، گل هایی کوچک، به رنگ سفید یا صورتی و میوه هایی تخم مرغی شکل، به رنگ سبز مایل به زرد
ادامه مطلبآیکون

32,000 تومان

    طریقه مصرف گشنیز خشک : ...
    طبع گشنیز خشک :
    خواص درمانی گشنیز خشک : ...
مشخصات
توضیحات تکمیلی
نظرات و سوالات
مشخصات

طریقه مصرف گشنیز خشک

بخور,غرغره,موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

طبع گشنیز خشک

سرد

محصول مورد استفاده گشنیز خشک

برگ

نام علمی گشنیز خشک

Coriandrum sativum L.

نام رایج انگلیسی گشنیز خشک

Coriander

نام های دیگر گشنیز خشک

گشنیز مزروع – کوریاندر – کسیره – کزبره – کزبزه – جلجلان – کزیره - هیل دانه

خانواده گشنیز خشک

Umbelliferae

نحوه مصرف درمانی گشنیز خشک

برای تسکین درد، صفرا، عطش و آشفتگی، مبارزه با اثرات سمومی از ریه که از فساد پروتئین های حیوانی و گیاهی حاصل می شود (مسمومیت پوناماین)، بیرون ریختن دانه های آبله و سرخک، و درمان استفراغ ، سرفه، تنگی نفس گرم و تر، خفقان و خنازیر (غده های سختی که در زیر گلو و گردن به وجود می آیند)، تحریکات جنسی آن را بخورید. - برای برطرف کردن مخملک طفل، مادر آش گشنیز بخورد. - برای درمان شب ادراری بچه ها، هر شب موقع خواب یک مثقال (تقریبا 5 گرم) خشک آن را با شکر بکوبید و به آن ها بخورانید. - به عنوان اشتها آور و نیز برای جلوگیری از آروق زدن و ترش شدن غذا در معده، 30 گرم آب آن را با شکر بخورید. - کسانی که قبل از غذا خوردن استفراغ می کنند، پودر گشنیز خشک را روی غذای روزانه بپاشند و بخورند. - برای درمان مرض قند یا دیابت، هر روز صبح ناشتا یک فنجان از آب تازه ی آن را با شربت لیمو مخلوط کنید و بنوشید. - برای درمان دیفتری یا حناق، آب تازه ی آن را بگیرید و با آبغوره مخلوط کنید و در طی روز چند بار غرغره نمایید، بعد آن را از دهان بیرون بریزید. - برای برطرف کردن سوزش، جوش و برفک دهان، آب تازه ی آن را با کوبیده ی مغز فولوس مخلوط کرده، در دهان بمالید و با آن دهان شویه کنید. - برای درمان باد سرخ (عفونت حاد پوست و نسوج زیر پوستی است که با تب و نشانه های عمومی همراه می باشد و در اثر آن ابتدا در یک نقطه ی بدن خارش ایجاد شده و کم کم قرمز، متورم و داغ می شود و روزهای بعد می‌ترکد و زرداب از آن خارج می‌شود)، مقدار زیادی از آن را بکوبید و آبش را بگیرید و موضع را نیم ساعت در آب آن قرار دهید و بعد تفاله ی آن را هم بر موضع ببندید. - برای تسکین درد شقیقه ناشی از گرمی و حرارت، آب تازه ی آن را بگیرید و بر شقیقه و پیشانی بمالید. - اگر سردرد می کند و مغز سر هم می خارد، برگ گشنیز را خرد کرده، بجوشانید و موقع جوشیدن با آب آن بخور دهید. - برای درمان زخم داخل بینی و تسکین سردرد ناشی از غلبه ی خون و حرارت، آب تازه ی آن را بگیرید و با سرکه مخلوط کنید و با آن داخل بینی را بشویید. - برای پیش گیری از آبله و حصبه در چشم و نیز درمان زردی چشم، آب تازه ی آن را بگیرید و یک قطره در چشم بچکانید. - برای تقویت و محکم کردن لثه ها و جلوگیری از خونریزی آن ها، آب آن را به دندان و لثه بمالید. - برای برطرف کردن سوزش پای اطفال ناشی از ادرار، تازه ی آن را با کاهوی تازه به اندازه ی مساوی بکوبید و آب آن را بر پای کودک بمالید. - برای تحلیل ورم های گرم، ضماد آن را استفاده کنید. - برای برطرف کردن درد چشم و خارش آن، گشنیز تازه را با نان خشک بکوبید و ضماد کنید. - برای زخم سرطان، سرب را با آب گشنیز بسایید و بر آن بگذارید. - برای برطرف کردن گرفتگی صدا، آب تازه ی آن را بگیرید و روی یک ورقه ی خیلی نازک سرب بمالید و آن سرب را روی گلو ببندید. برای بهبودی گواتر نیز، آن را روی محل گواتر ببندید و روزی 2 یا 3 بار عوض کنید و این کار را مدتی ادامه دهید. - به عنوان آرام بخش و خواب آور، گشنیز تازه را آب بگیرید و 30 گرم از آب آن را با سرکه و سماق مخلوط کنید و شب موقع خواب بخورید.

خواص درمانی گشنیز خشک

مسکن، خواب آور، اشتها آور و ضد استفراغ است و از آن برای تسکین صفرا، عطش و آشفتگی، مبارزه با اثرات سمومی از ریه که از فساد پروتئین های حیوانی و گیاهی حاصل می شود (مسمومیت پوناماین)، رفع ضربان چشم، تقویت و محکم کردن لثه ها و جلوگیری از خونریزی آن ها، جلوگیری از آروق زدن و ترش شدن غذا در معده، جلوگیری از استفراغ قبل از غذا خوردن، تسریع در بیرون ریختن دانه های آبله و سرخک، کاهش تحریکات جنسی، پیش گیری از آبله و حصبه و نیز درمان زردی چشم، سرفه، تنگی نفس گرم و تر، خفقان، خنازیر (غده های سختی که در زیر گلو و گردن به وجود می آیند)، سرماخوردگی، مخملک طفل، شب ادراری بچه ها،. مرض قند یا دیابت، دیفتری یا حناق، سوزش، جوش و برفک دهان، باد سرخ (عفونت حاد پوست و نسوج زیر پوستی است که با تب و نشانه های عمومی همراه می باشد و در اثر آن ابتدا در یک نقطه ی بدن خارش ایجاد شده و کم کم قرمز، متورم و داغ می شود و روزهای بعد می‌ترکد و زرداب از آن خارج می‌شود)، درد شقیقه ناشی از گرمی و حرارت، سردرد و خارش مغز سر، زخم داخل بینی، سوزش پای اطفال ناشی از ادرار، ورم های گرم، درد چشم و خارش آن، زخم سرطان، گرفتگی صدا و گواتر استفاده می شود.
توضیحات تکمیلی
" گیاهی است از خانواده ی Umbelliferae، یک ساله به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر، علفی، بدون کرک و هنگام تازه بودن معطر، برگ های آن بر دو نوع متمایز یکی در قاعده و منقسم به قطعاتی با لوب های کم عمق و دندانه دار و دیگری در طول ساقه و دارای پهنکی منقسم به رشته های باریک و نخی شکل است، گل هایی کوچک، به رنگ سفید یا صورتی که به طور گروهی و چتر مانند در انتهای شاخه ی گل دهنده ظاهر می شوند و میوه هایی تخم مرغی شکل، به رنگ سبز مایل به زرد که در هنگام نارس بودن بوی ناخوشایندی دارند ولی هنگام رسیدن میوه بوی آن ها برطرف می گردد. برگ، میوه و یا تخم گیاه گشنیز که به اشتباه دانه خوانده می شود، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. دوره ی رشد گیاه گشنیز (از آغاز رویش بذر تا پایان دوره ی گلدهی و تشکیل میوه) به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و مدت آن بین 80 تا 120 روز است. این گیاه معمولا در اوایل بهار یا اوایل پاییز کشت می شود. اسانس گشنیز، از مکیوه کامل گیاه بر اثر تقطیر با بخار آب حاصل می شود. از گرد میپه خیس خورده در آب نیم گرم نیز برای این کار استفاده به عمل می آید. گشنیز بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه ای است و در آسیا نیز انتشار دارد. این گیاه را در بیشتر بخش های ایران پرورش می دهند و از جمله مهم ترین مناطق رویش آن استان های آذربایجان شرقی، بوشهر، تهران، خوزستان، سیستان و بلوچستان، کرمان، کرمانشاه و یزد هستند. "
نظرات
گشنیز-خشک-عمده
گشنیز خشک - عمده
بدون تخفیف ناموجود
اضافه