تخم گشنیز

تنقیه,دودکردن,موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی),کفلمه

سرد و خشک

بهار,تابستان,پاییز

تخم

Coriandrum sativum L.

Coriander

Umbelliferae

مصرف مجاز بین 1 تا 2 گرم است. - مصرف زیاد میوه، اسانس میوه و حتی شیره گیاه، نوعی مستی توأم با خستگی مفرط منجر به خواب عمیق و حالاتی نظیر گنگی و بی حسی، ورم معده و روده، پیدایش خون در ادرار، نفریت، سوزش و التهاب کلیه و مجاری ادراری و در مقادیر بالاتر موجب اختلال حواس می شود. تخم گشنیز: - اصراف در خوردن تخم گشنیز باعث ایجاد فراموشی، اختلال حواس، چرت زدن، تقلیل اسپرم و ضعف نیروی جنسی می شود و برای افراد مبتلا به آسم و تنگی نفس نیز مضر است.

به عنوان تونیک، ضد نفخ، ضد استفراغ، شیر افزا، مفرح و مقوی قلب و دماغ و درمان خشکی سینه، سرفه، سرماخوردگی، خفقان، تب های نوبه ای، سوء هاضمه، سرخک، وسواس، زیادی اسپرم، زخم های مجاری ادرار و کرم معده ان را بخورید. - به عنوان ادرار آور و نیز برای تقویت معده، برطرف کردن نفخ معده و درمان خستگی ها و تشنجات عصبی، بعد از هر غذا یک قاشق قهوه خوری از آن را در یک فنجان آب جوش به مدت 10 دقیقه دم کنید و بنوشید. - برای بند آمدن اسهال خونی و جلوگیری از خونریزی معده، آن را بو دهید، نرم بسایید و کفلمه کنید (آن را در کف دست نهاده، خرد کنید و به دهان بریزید). - برای بند آمدن اسهال طولانی و مزمن و نیز درمان ورم روده ی بزرگ یا کولیت، آن را بو دهید، بعد با تخم خرفه به اندازه ی مساوی نرم کوبید و روزی سه بار هر مرتبه یک قاشق مرباخوری بخورید. - برای تسکین خارش سر، آن را به جای تنباکو در سر قلیان بریزید و بکشید و مقداری از آن را هم بجوشانید و سر را با آن بخور دهید، بعد آبش را نیز صاف کرده و با شکر شیرین کنید و دو فنجان بنوشید. - برای درمان زکام، آن را در آش بریزید و دود آن را به سر و مغز بدهید. - برای درمان زخم، قطع خونریزی آن و نیز درمان زخم های مجاری ادرار، آن را مثل غبار نرم بسایید و روی زخم بریزید. - برای تسکین سردردی که از غلبه ی خون و حرارت باشد، آن را نرم بسایید و با سرکه خمیر کنید و بر سر بمالید. - برای درمان سوزش پای اطفال ناشی از ادرار، آن را با گل برز به اندازه ی مساوی نرم بسایید و بر موضع بپاشید. - برای درمان فیستول یا بواسیر، آن را با گل ارمنی به اندازه ی مساوی بسایید و روی پنبه ای ریخته و شب ضماد کنید. * مصلح تخم گشنیز بعد از تنقیه ی معده و ایجاد قی، خوردن زرده ی تخم مرغ نیم پز با فلفل و نمک یا سوپ مرغ چاق و چرب با دارچین می باشد.

میوه گشنیز دارای اثر درمانی مشابه میوه انیس، رازیاه و زیره سیاه است. همچنین برای معطر کردن بعضی از اغذیه و شیرینی ها از این گیاه استفاده می شود. - تونیک، ضد نفخ، ادرار آور، اشتها آور، عرق آور، آرام بخش قوی، چربی سوز، ملین، شیر افزا، مفرح و مقوی قلب و دماغ، تقویت کننده ی عمومی بدن، ضد استفراغ، ضد اسپاسم، ضد صرع، ضدکرم، ضد باسیل، ضد باکتری، محرک معده، خوش بو کننده دهان و ضد عفونی کننده ضعیف است و از آن برای کاهش میل جنسی آقایان، نرم کردن سینه، تقویت معده، جلوگیری از خونریزی معده، بند آمدن خونریزی زخم، بند آوردن سیلان اسپرم و نیز درمان مسمومیت با منشاء تخمیرهای عفونی روده، سرفه، سرماخوردگی، خفقان، تب های نوبه ای، تب های دانه ای، تب تیفوئید، سوء هاضمه، سرخک، وسواس، تشنج، بندآمدگی قاعدگی، بلع هوا (آئروفاژی)، زخم های مجاری ادرار، کرم معده، خستگی ها و تشنجات عصبی، اسهال خونی، اسهال طولانی و مزمن، ورم روده ی بزرگ یا کولیت، خارش سر، زکام، زخم های مجاری ادرار، سردرد ناشی از غلبه ی خون و حرارت، سوزش پای اطفال ناشی از ادرار، بواسیر، آنفولانزا، تب، سردرد، بیماری های دهان، مشکلات گوارشی، چربی خون، دیابت نوع دو و دردهای مفصلی استفاده می شود.