برگ عشقه - عمده

"گیاهی است از خانواده ی Araliaceae، از نوع پیچک های همیشه سبز، زینتی، خزنده که از تکیه گاه تا ارتفاع ۲۰ متر بالا می رود. برگ های سبز تیره، چرمی، ضخیم، شفاف و همیشه سبز است. شکل ظاهری برگ های آن بر دو نوع متفاوت است به نحوی که برگ های کلی گیاه، پهنکی مرکب از ۵ لوب زاویه دار با ظاهر مشخص ولی برگ های واقع بر روی شاخه های گلدار آن، ظاهر ساده یا با کناره موجدار، نوک تیز و باریک در دو انتها دارند. زمان گل دادن آن پاییز است و میوه اش سته گوشتدار، به بزرگی یک نخود کوچک به رنک بنفش مایل به سبز است که پس از رسیدن کامل، رنگ سیاه مایل به آبی پیدا می کند و در زمستان می رسد. اگر تکیه گاه این گیاه به غلتی از بین برود، با تغییر شکلی که پیدا می کند به صورت یک درخت کوچک، با ساقه ی راست در می آید. برگ، ساقه و میوه اندام دارویی گیاه را تشکیل می دهند. به علت داشتن نوش بسیار مرغوب مورد علاقه ی زنبور عسل است. رزین این گیاه نیز مانند میوه و برگ عشقه سمی است. عشقه در نواحی غربی اروپا تا سر حد روسیه فراوان است. در قفقاز، ارمنستان، لبنان و نواحی غربی ایران مانند کردستان نیز گسترش دارد. این گیاه دارای سه گونه می باشد: 1- گونه ی Hedera colchica c.coch. که دارای برگ های تخم مرغی شکل و چرمی با دمبرگ بلند، گل های چتری به رنگ زرد مایل به سبز و میوه های ریز و سیاه رنگ می باشد. این گونه در جنگل های شمال ایران از آستارا تا رامیان گرگان انتشار دارد. 2- گونه ی Hedera helixl که دارای برگ های کوچک است و بعضی از انواع آن از درختان بالا می روند. این گونه بومی آسیا، اروپا و شمال ایران است. 3- گونه ی Hedera Pastuchowii که دارای برگ هایی نوک تیز با پهنه ی قلبی شکل و دمبرگ های کوتاه می باشد. این گونه نیز بومی ایران، قفقاز و آسیای صغیر است. "