شبرم - عمده

گیاهی است از خانواده ی Euphoribaceae، علفی، شیره دار و یک ساله به بلندی ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر، دارای ساقه ای نازک، افراشته و اغلب در قسمت پایین بدون برگ، برگ هایی تخم مرغی شکل، دندانه دار به رنگ خاکستری روشن با دمبرگی کوتاه، ریشه ای قطور و تقریبا ترش مزه، میوه هایی به رنگ قرمز و دانه هایی شبیه عدس. این گیاه نژادهای مختلفی دارد. بعضی از انواع آن دارای گل های زرد و بعضی سفید یا بنفش هستند. تخم، ریشه و شیره اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند و روغن آن خاصیت دارویی دارد. در اثر شکاف یا شکستن ساقه ی گیاه، شیرابه ی سفید رنگی از آن خارج می شود که همان شبرم است. این شیره سمی است، به طوری که خوردن ۳ گرم از آن انسان را می کشد، اگر گاو این گیاه را بخورد می میرد، اما اگر گوسفند بخورد، چنانچه در حد افراط نباشد اسهال شدید می گیرد. این گیاه بومی هند است و در حبشه، سودان، مصر و مناطق مدیترانه ای انتشار دارد. در ایران نیز در اکثر مناطق کشور در باغ ها و صحرا ها می روید.