سقز - عمده

درختی از خانواده ی Anacardiaceae به ارتفاع ۲ تا ۵ متر و دارای برگ های مرکب از ۹ تا ۱۱ برگچه است، گل هایی مجتمع به صورت خوشه و میوه ای شفت و به رنگ قرمز دارد که پس از رسیدن به رنگ قهوه ای در می آید. سقز نوعی رزین روغنی است بدین شکل که در فصل گرما به تنه ی درخت زخم می زنند تا شیره ی درخت از محل شکاف خارج شود. رنگ آن خاکستری مایل به سبز یا زرد مایل به سبز، بوی آن ملایم و طعمش معطر و کمی تلخ است سپس این شیره را که حالت خمیری دارد گرفته و در آب می پزند و آن را تصفیه کرده و به بازار عرضه می نمایند. سقز خمیر سفت و کرم رنگی است که اگر با دست کشیده شود، کش می آید ولی اگر روی آن ضربه وارد کنیم می شکند. در اثر سرما خشک و در اثر گرما نیز نرم است. نواحی جنوبی اروپا، منطقه ی مدیترانه، آسیای صغیر، آفریقای شمالی و ایران می روید. در الکل و اتر نیز کاملا محلول است، محلول الکلی این رزین، ورنی غیر قابل فسادی است.