روغن سرو کوهی - عمده

گیاهی است از خانواده ی cupressaceae درختی یک پایه، به ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ متر دارای شاخه های کوتاه، پوشیده از برگ های بسیار کوچک و مثلث شکل است. تنه ای با پوست صاف به رنگ خاکستری مایل به قرمز، دارای شاتون های نر و ماده که شاتون های نر آن، کوچک و تخم مرغی شکل هستند ولی شاتون های ماده ی آن در آغاز شکل کروی و رنگ خاکستری مایل به سبز دارند ولی تدریجا به شکل مخروط های بیضوی و دارای فلس در می آیند. میوه، برگ و چوب اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند، روغن این گیاه خاصیت دارویی دارد. چوب و میوه به نام های galbules وnoix de cypre موسوم اند. میوه اش که از فلس های گوشتدار و محتوی دانه های زاویه دار می باشد باید زمانی که هنوز رنگ سبز زایل نگریده و گوشتدار است از درخت چیده شود. این درختچه در کوهستان های اروپای مرکزی و جنوبی و غرب آسیا تا شمال سیبری انتشار دارد. در ایران نیز در ارتفاعات و جنگل های شمال از جمله جنگل های نور و کجور، گیلان: سفیدرود، رودبار و منجیل، بین رشت و کالوروز. مازندران: پل زنگوله، دره چالوس، گرگان: دره زرین گل نزدیک علی آباد، دره مجاور رامیان دیده می شود.