زیره سبز - عمده

" گیاهی است از خانواده‌ی Umbelliferae، علفی، یک ساله، ظریف و معطر به طول ۱۵ تا ۵۰ سانتی متر، دارای ریشه ی دراز، باریک به رنگ سفید و ساقه ای راست و منشعب به تقسیمات دو تائی است. برگ های آن متناوب، شفاف، بی کرک و منقسم، نخی شکل و سبز رنگ است و گل هایی کوچک، به رنگ سفید یا صورتی که به شکل چتر مرکب در انتهای ساقه ی گل دهنده دارد که در ماه های اردیبهشت و خرداد ظاهر می شوند، ریشه ای عمودی و میوه هایی کوچک، مستطیلی شکل، به طول 6 – 5 میلی متر، پوشیده از خارهای کوتاه، به رنگ سبز خاکستری و در بعضی گونه ها سفید و زرد دارد. رنگ میوه بر حسب واریته های مختلف گیاه ممکن است زرد تیره یا خرمايی مایل به سبز و یا خاکستری باشد. دانه، ریشه و روغن، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. تکثیر زیره ی سبز از طریق کاشت بذر آن است که در اسفند یا اوایل بهار در زمین اصلی کاشته می شوند و پس از چند ماه یعنی در اواخر تابستان برداشت می شوند. برداشت زیره ی سبز به علت این که میوه ها در یک زمان نمی رسند کمی مشکل است و باید با دقت انجام پذیرد تا هدر نروند. منشاء اولیه ی آن، ناحیه ی علیای مصر و سواحل نیل است. امروزه به حالت نیمه وحشی در منطقه ی وسیعی از مدیترانه، عربستان و نواحی مختلف ایران از جمله تبریز، خراسان، اطراف تهران، بین تهران و سمنان و دامغان و سمنان می روید.