اسپری موضعی مایکودرم باریج - عمده

قارچ‌ها علل شایع عفونت‌های پوستی در سرتاسر جهان هستند. خطر ابتلا انسان به این عفونت ها در طول زندگی ۲۰-۱۰ درصد است که از میان آنها تینه‌آ ورسیکالر یکی از شایع‌ترین عفونت‌هاست. تینه‌آ ورسیکالر عفونت قارچی خوش خیم، مزمن و معمولاً بدون علامت سطح پوست است که با وجود لکه هایی با اندازه و رنگ مختلف همراه با پوسته‌های آردی یا سبوسی شکل مشخص می‌شود. محل ضایعه بیشتر در سینه، بازو، شکم و پشت است. عامل این بیماری یک مخمر چربی دوست به نام مالاسزیا فورفور است که در شرایطی مانند مصرف کورتیکوستروئیدها، عفونت‌های مزمن، تعریق زیاد و حاملگی بیماری‌زا می‌شود. این بیماری در مناطق گرم و مرطوب (مانند شمال و جنوب کشور و سواحل دریاچه ارومیه) و در افراد جوان شایع‌تر است. راه سرایت بیماری تماس مستقیم با شوره‌های آلوده مثلاً دراثر شنا کردن در استخرهای عمومی، کناردریا، استفاده از البسه زیر و حوله افراد مبتلا می‌باشد و بیماران معمولاً به جز خارش مختصر و تغییر رنگ پوست در نواحی مبتلا شکایت دیگری ندارند.

داروهای متعدد موضعی و خوراکی از جمله داروهای گروه ایمیدازول و آمینو اسیدها برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار میگیرند که در بعضی از موارد با شکست درمان، عوارض و عود زیاد بیماری همراه بوده اند، لذا تلاش گسترده‌ای برای تعیین عوامل طبیعی مؤثر بر این بیماری صورت گرفته است. از جمله گیاهان مورد بررسی در این بیماری گیاه درمنه می‌باشد که در طب سنتی به عنوان آنتی‌سپتیک، ضد درد و کاهش دهنده سرفه مورد استفاده قرار گرفته و در چند مطالعه اثرات ضدباکتری، ضدانگل و ضدقارچ اسانس‌های جنس Artemisia گزارش شده است.

در محیط آزمایشگاه؛ اسانس درمنه دارای اثرات ضدقارچ می‌باشد. به عنوان نمونه حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) آن در مقابل تینه‌آ ورسیکالر ۱:۱۲۸۰ گزارش شده است. بر اساس نتیجه یک گزارش، پس از ۱۴ هفته درمان با لوسیون درمنه، کچلی ناخن یک بیمار که به علت مشکلات کبدی قادر به استفاده از گریزئوفولوین نبوده، بهبود یافته است.

در بررسی انجام شده در حیوانات(سگ و گربه) مبتلا به درماتوفیتوزیس؛ بهبودی کامل در ۳/۷۷% گربه‌ها و ۴/۷۱% سگ‌های تحت درمان با اسانس درمنه رخ داده که در مورد حیوانات تحت درمان با کلوتریمازول موضعی به ترتیب ۸/۷۰% و ۷/۶۶% بوده است. در این بررسی بر اساس بهبودی بالینی و نتایج مایکولوژی، اختلاف معنی‌داری بین حیوانات تحت درمان با اسانس درمنه و کلوتریمازول مشاهده نشد.

در یک کارآزمایی بالینی دوسو بی‌خبر؛ ۶۸ بیمار( ۳۴ مرد و ۳۴ زن) ۶۱-۶ سال مبتلا به تینه‌آ ورسیکالر که هیچگونه درمان ضدقارچی دریافت نکرده بودند، توسط متخصصین درماتولوژی ویزیت شدند و تشخیص بیماری با آزمایش مستقیم میکروسکوپی تأیید گردید. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه لوسیون مایکودرم(۳۷ نفر)یا لوسیون کلوتریمازول(۳۱ نفر) قرار گرفتند تا به مدت ۲ هفته روزی۲ بار از لوسیون به صورت موضعی استفاده نمایند. همچنین ۳۴ بیمار مبتلا به تینه‌آ ورسیکالر به عنوان کنترل مثبت؛ دارونما دریافت نمودند. بیماران تا ۲ هفته بعد از اتمام دوره درمانی از نظر عود بیماری پیگیری شدند. یافته‌های کلینیکی و آزمایشگاهی ۲ هفته بعد از شروع درمان و در دوره ۲ هفته‌ای پیگیری تعیین شدند. تجزیه و تحلیل یافته‌های مطالعه با استفاده از تست‌های آماری کای‌اسکور، ویلکاکسون و t مستقل صورت گرفت. بر اساس نتایج این بررسی، شایع‌ترین یافته کلینیکی در ۲ گروه ماکول‌های صورتی/ قهوه‌ای بود. یافته‌های کلینیکی نشان‌دهنده بهبود بیماری ۲ هفته بعد از شروع درمان بود اما بسیاری از بیماران عود علائم بعد از ۲ هفته پیگیری را نشان دادند. ۲ هفته بعد از شروع درمان میزان بهبودی در گروه کلوتریمازول۷۱% و در گروه مایکودرم ۹/۹۱% بود در حالیکه ۴ هفته بعد از درمان میزان بهبودی در گروه کلوتریمازول ۷/۶۷‌% و در گروه مایکودرم ۱۰۰% بود(p<0.001)و تأثیر دو دارو از نظر آماری قابل توجه بود.(p<0.007)در پایان مطالعه ۶/۵۱‌% بیماران گروه کلوتریمازول و ۳/۷۰‌% بیماران گروه مایکودرم درمان شده بودند. از ۳۴ بیمار گروه کنترل مثبت که دارونما دریافت نمودند فقط ۳ بیمار بهبود کلینیکی نسبی را نشان دادند. محققین نتیجه گرفتند با توجه به مهار آشکار مالاسزیا فورفور توسط اسانس درمنه، مایکودرم می‌تواند به عنوان یک داروی موضعی با دوز ۲ بار در روز در درمان تینه‌آ ورسیکالر مفید باشد.