رزماری - عمده

درختچه ای است کوچک از خانواده ی Labiatae، پایا، چند ساله، همیشه سبز، به ارتفاع ۵۰ سانتی متر الی ۱ متر، دارای برگ های متقابل، دراز و باریک که روی آن ها سبز رنگ و بدون کرک و پشتشان پوشیده از کرک های پنبه ای سفید است، شاخه هایی افراشته به رنگ سبز قهوه ای و معطر، گل هایی خوشه ای و کرک دار به رنگ آبی روشن یا سفید، میوه هایی قهوه ای رنگ و گرد به شکل فندقه و تخم هایی کوچک که درون میوه قرار دارند. گل های آن نوش فراوان با بوی قوی و مطبوع دارد. برگ و سرشاخه های گل دار اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند که تمام آن ها معطر و خوش بو می باشند، ولی اگر منظور تهیه ی اسانس از آن باشد باید گیاه گل دار و یا برگ های خشک آن را مورد استفاده قرار داد. برگ رزماری، دارای بو و طعم مخصوص، معطر و کمی تند است. این گیاه بیشتر در سواحل مدیترانه می روید و در ایران نیز پرورش آن در بیشتر نواحی معمول است و زمان جمع آوری آن ها هنگام شروع باز شدن گل ها و در فصول بهار و تابستان می باشد. "