برگ تربچه - عمده

ترب و تربچه گياهى است يك ساله به ارتفاع حداکثر ۶۰ سانتی متر، دارای برگ هاى پهن با بريدگى‏هاى بسيار نامنظم، ناصاف، زبر، به رنگ سبز خاكسترى و در بعضى ارقام بى‏ كرك و در برخى با كرك زبر. برگ ها ريشه ‏اى است يعنى مستقيما از يقه ريشه گياه خارج مى ‏شوند و گل هاى آن به رنگ سفيد، سفيد مايل به زرد و بنفش در انتهاى شاخه گل ‏دهنده ظاهر مى‏ شوند. بطور كلى دو قسم ترب اهلى يا فجل مزروع معمول است:

۱. تربچه يا ترب تابستانه: تربچه به رنگ هاى مختلف قرمز، قرمز و سفيد، قرمز كه در يك انتها سفيد است و زرد، با اشكال مدور و دراز وجود دارد. اين تربچه را در تمام فصول مى‏ توان كاشت البته به استثناى ماه هاى زمستان كه به علت سردى هوا در هواى آزاد كشت آن ميسر نيست. ارقام زودرس آن پس از يك ماه مى‏ رسد و قابل برداشت است.

۲. ترب سياه يا ترب زمستانه‏: ترب سياه يا ترب زمستان كه بين آن ها چند رقم ترب سياه دراز زمستان، ترب سياه گرد تابستان و ترب قرمز زمستان چينى در زراعت مورد توجه است. اين نوع ترب ريشه درشت زمستانه در اواسط تابستان كاشته مى ‏شود و محصول آن در پاييز برداشت مى ‏شود.