آفتابگردان - گل - عمده

گیاهی است از خانواده ی Compositae، یک ساله، دارای ساقه ای قوی و محکم به ارتفاع ۱ تا ۲/۵ متر، برگ هایی پهن، نوک تیز، پوشیده از کرک و دندانه دار، گل هایی به شکل طبق دایره ای شکل و بزرگ به قطر معمولا ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر که دور آن زبانه های زرد رنگ قرار گرفته و کف آن پر از دانه و تخم است و دانه هایی به رنگ سیاه با مغز سفید رنگ. البته گونه های مختلفی از گیاه با دانه های سفید نیز وجود دارد. گل، تخم، برگ، مغز روغن دار و ریشه قطعات ساقه، اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. روغن آفتابگردان، از بهترین نوع خوراکی روغن های گیاهی به شمار می آید. از روغن آفتابگردان، در صابون سازی، ورنی های فاسد نشدنی، مارگارین و چربی های گیاهی استفاده می شود. زراعت آفتابگردان به منظور استخراج روغن از دانه، در نواحی مختلف جهان از جمله ایران معمول است.