"گیاهی است از خانواده ی Zingiberaceae، علفی، پایا، به ارتفاع حداکثر 1.5 متر. در قاعده ی ساقه ی گیاه برگ های بدون دمبرگ، به رنگ سبز روشن، شبیه برگ موز، به طول 0.5 تا 1 متر با غلاف مشخص و در قسمت فوقانی آن برگ های کامل ظاهر می شوند. گل های آن مجتمع، به صورت سنبله و به رنگ سبز مایل به زرد اند و تخم های آن بسیار ریز و سیاه رنگ می باشند. که پس از خارج نمودن از زمین ریشه های جانبی آن را جدا ساخته، با آب می شویند، سپس در آب جوش قرار داده و پس از خارج کردن، در گرمای خورشید به مدت چند روز خشک می کنند. ریزوم های خشک شده را به دو صورت وارد بازار تجارت می نمایند:
۱. نوع مدور که از غده های درشت اولیه ی گیاه به دست می آید و از نظر مصرف بر نوع دوم ترجیح داده می شود.
۲. نوع دراز یا ریزوم های ثانویه که به شکل تقریبا استوانه ای هستند. سطح خارجی قطعات زردچوبه، رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد. بوی آن معطر و طعمش تلخ است. ریزوم (ساقه ی زیرزمینی) اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهد. زمان برداشت زردچوبه معمولا 12 – 10 ماه پس از کاشت می باشد و آن را در کشورهای هندوستان، پاکستان، اندونزی، مالزی، جنوب چین، آفریقا و آمریکای جنوبی کشت می دهند. "