کندر دودی - لبان الذکر

کندر دودی - لبان الذکر یکی از رزین‌های گیاهی ارزشمند است که از درختچه‌ای کوچک و پرشاخه از خانواده Burseraceae به دست می‌آید. این صمغ از گذشته‌های دور به دلیل خواص دارویی و معطر بودن، در طب سنتی و مصارف مذهبی مورد استفاده قرار گرفته است.

مشخصات کندر دودی - لبان الذکر

طریقه مصرف: به صورت بخور، دودکردن، یا مصرف موضعی (پماد، ضماد، لوسیون، روغن‌مالی)

طبع: گرم و خشک

فصل برداشت: بهار و زمستان

بخش مورد استفاده: صمغ

نام‌های دیگر: لبان ذکر، کندر نر، لبان نر، لبان الذکر

ویژگی‌ها و نحوه برداشت

این صمغ در طی شکاف‌هایی که بر تنه درخت ایجاد می‌شود، از پوست درخت ترشح و به‌سرعت خشک می‌شود. کندر دودی دارای دانه‌هایی اشکی‌شکل و متمایل به زرد، آبی یا سبز است که پس از شکسته شدن، سطحی نیمه‌شفاف و مومی پیدا می‌کنند. هنگام جویدن، بافتی نرم و طعمی تلخ دارند.

خاستگاه و کشت

کندر به‌صورت طبیعی در عربستان، شمال شرق آفریقا (سومالی، سودان، سواحل خلیج عدن) و هندوستان یافت می‌شود و نوع هندی آن به عنوان باکیفیت‌ترین نوع کندر شناخته می‌شود.

کندر دودی را می‌توان به عنوان بخور برای تصفیه هوا، رفع انرژی‌های منفی و تسکین ذهن استفاده کرد. همچنین در درمان برخی مشکلات پوستی و تقویت حافظه در طب سنتی مورد توجه قرار گرفته است.