میوه عناب

"گیاهی است از خانواده ی Rhamnaceae، افراشته، منشعب، به شکل درختچه و به ارتفاع ۲ تا ۸ متر، بر دو نوع متفاوت یکی باریک و کشیده و دیگری ناهموار و کج م معوج، همچنین خاردار و بدون خار، دارای برگ های کوچک، متناوب، بی کرک، شفاف، تخم مرغی شکل، کشیده با حاشیه ای دندان اره ای، گل هایی کوچک، به رنگ سبز مایل به زرد و مجتمع در کنار برگ ها و میوه هایی بیضی شکل، شفت به رنگ قرمز تیره و یا متمایل به مشکی با طعمی شیرین که گوشت آن سفید و یا دارای هاله ای سبز رنگ است. این گیاه بسیار مقاوم به خشکی و دارای دو گونه ی تیغ دار و بدون تیغ می باشد. میوه، هسته ی عناب، برگ، پوست و ریشه ی درخت اندام دارویی این گیاه را تشکیل می دهند. میوه بخش اصلی دارویی گیاه را تشکیل می دهد که به صورت کشیده و پهن، در هنگام رسیدن، گوشتی و به بزرگی یک زیتون است و پس از رسیدن کامل به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای و شفاف تبدیل می شود. بوی آن ضعیف، طعمش لعابی، کمی شیرین و مطبوع است و دارای یک دانه ی کشیده و باریک می باشد. میوه ی عناب را باید پس از رسیدن کامل در پاییز جمع آوری نمود. این گیاه در ایران در سواحل دریای خزر (گرگان، بین بابل و بابلسر و بین قائم شهر و بهشهر)، دامنه ی نیل کوه در مینو دشت، در کردستان، سردشت، لرستان، بختیاری و الموت به شکل خودرو دیده می شود و در بعضی شهرستان ها مانند همدان، مشهد، بلوچستان، کرمان، شیراز، سیستان (زابل) و ... نیز کشت می شود. "